2-10- مروری بر مطالعه های پیشین…………………………………………………………………… 36

فصل سوم

3-1- مواد………………………………………………………………………………………………… 54

3-2- تجهیزات…………………………………………………………………………………………… 54

3-3- روش تهیه CMC-WPC………………………………………………………………………… 54

3-4- روش تهیه ماست غنی شده………………………………………………………………………… 56

3-5- آزمون های شیمیایی……………………………………………………………………………….. 57

3-6- آزمون های فیزیکی……………………………………………………………………………….. 58

3-7- ارزیابی حسی………………………………………………………………………………………. 59

3-8- تجزیه و تحلیل آماری……………………………………………………………………………… 59

فصل چهارم

4-1- ویژگی های شیمیایی………………………………………………………………………………. 63

4-1-1-اثر سطوح مختلف پایدارکننده روی خصوصیات کیفی ماست های غنی شده…………………… 64

4-2- ویژگی های ارگانولپتیکی ماست های غنی شده…………………………………………………… 77

4-1-1-اثر درصدهای مختلف پایدارکننده روی خصوصیات ارگانولپتیکی…………………………….. 79

یک مطلب دیگر :

4-1-1-اثر ماههای مختلف پایدارکننده روی خصوصیات ارگانولپتیکی………………………………… 81

4-1-1-اثر روزهای مختلف انبارداری روی خصوصیات ارگانولپتیکی……………………………….. 81

فصل پنجم

5-1- بحث……………………………………………………………………………………………….. 83

5-1-2- خصوصیات ارگانولپتیکی ماست های غنی شده……………………………………………….. 87

5-2- نتیجه گیری………………………………………………………………………………………… 91

5-3- پیشنهادات………………………………………………………………………………………….. 92

منابع……………………………………………………………………………………………………… 93

چکیده

ماست از پرمصرف­ترین فرآورده­های تخمیری شیر است که به دلیل ارزش تغذیه­ای بالا و دارا بودن ترکیبات غذایی-دارویی تاثیر بسیار خوبی روی سلامتی انسان دارد. اما مشکلاتی در مورد سینرژیس، قوام و غیره در ماست هنگام تولید و نگهداری بوجود می آید که روی مشتری پسندی و در نهایت بازده اقتصادی این فرآورده مهم خواهد گذاشت. از طرف دیگر آب پنیر محصول جانبی کارخانه های پنیر می باشد که دارای پروتئین ها با ارزش زیستی بالا و کیفیت عالی هستند که اکثرا دور ریخته می شود که دارای اثرات مخرب زیستی زیادی نیز می باشد. بنابراین، هدف تحقیق حاضر بررسی و ارزیابی افزودن کمپلکس کنسانتره پروتئین آب پنیر-کربوکسی متیل سلولز به ماست و بررسی اثر این غنی سازی روی آب اندازی، قوام، ویسکوزیته و سایر خواص فیزیکو شیمایی و همچنین تاثیر آن روی خواص ارگانولپتیکی محصول غنی شده می باشد. به همین منظور پایدار کننده در 3 سطح صفر، 1 و 2% به ماست در ماههای مختلف فروردین، اردیبهشت و خرداد افزوده گردید و خواص حسی و فیزیکوشیمیایی در روزهای 1، 7، 14 و 21 مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر پایدارکننده روی آب اندازی، قوام و ویسکوزیته کاملا معنی دار بود و با افزایش غلظت پایدار کننده این خواص بهبود نشان دادند. با توجه به یافته­های این بررسی می­توان گفت که افزودن پایدارکننده به ماست به طور کلی روی خواص فیزیکوشیمیایی اثرات مطوبی داشت در حالیکه روی خواص حسی اثرات منفی نشان نداد. همچنین نمونه حاوی 1% پایدارکننده از لحاظ بافت دهانی بالاترین نمونه ارزیابی گردید. نمونه های ماه فروردین نیز از لحاظ ویسکوزیته، قوام و آب اندازی نسبت به ماههای دیگر دارای مطلوبیت بهتری بودند و همچنین از لحاظ احساس دهانی، غیر دهانی و ظاهر به عنوان بهترین نمونه انتخاب گردیدند. علاوه بر این با گذشت زمان میزان ماده جامد، اسیدیته، ویسکوزیته، آب اندازی و شاخص قوام نمونه ها افزایش و pH کاهش نشان داد و زمان نگهداری روی همه خواص حسی ماست ها تاثیر معنی داری داشت و با افزایش زمان نگهداری کیفیت نمونه ها افت پیدا نمود.

واژگان کلیدی: ماست؛ کمپلکس کنسانتره پروتئین آب پنیر-کربوکسی متیل سلولز؛ خصوصیات فیزیکوشیمایی؛ خصوصیات حسی.

1-1- مقدمه