2-3- تغییر در تعادل عناصر غذایی  5

2-4- ساز و كارهای مقاومت به شوری  5

2-5-  تنظیم مقدار نمك در گیاهان  6

2-5-1- انتخاب یونی  6

2-5-2- تحمل نمك از طریق تجمع مواد آلی  9

2-5-3- قندهای محلول  9

2-5-4- پرولین  10

2-6- تاثیر شوری بر جوانه‌زنی گیاهان  11

2-7- تأثیر شوری بر رشد گیاهان  12

2-7-1-  اثر شوری بر رشد رویشی گیاهان  12

2-7-2-  اثرات  شوری بر مرحله زایشی گیاه 17

2-8- تأثیر شوری بر عملكرد و اجزای عملكرد 19

2-9- نیتروژن در گیاه 20

2-10- اثرات کود نیتروژن بر خصوصیات مختلف گیاه 20

2-11- نیتروژن و خصوصیات رشدی  21

2-11-1- سطح برگ   21

2-11-2- ارتفاع بوته  21

2-12- تعداد پنجه بارور در گیاه 22

2-13- نیتروژن و مراحل نمو گیاه 22

2-16- نیتروژن، عملکرد و اجزاء عملکرد 23

2-16-1- تعداد سنبله در واحد سطح  23

2- 16- 2- تعداد دانه در سنبله  24

2-16-4- عملکرد دانه  24

2-16-5- عملکرد بیولوژیک   25

2-16-6- شاخص برداشت   25

فصل سوم: مواد و روشها 27

 

3-1- موقعیت جغرافیایی محل آزمایش    27

3-1-1- تغییرات درجه حرارت شبانه­روزی یاسوج در طول دوره­ی رشد گندم  27

3-2- مشخصات هواشناسی منطقه  28

3-3- مشخصات خاک محل اجرای آزمایش    28

3-4- مشخصات طرح آزمایشی  29

3-5- روش تهیه محلولهای شوری  29

3-6- روش‌های نمونه‌برداری و اندازه‌گیری‌  29

3-6-1- تعداد پنجه در هر بوته  29

3-6-2-  اندازه‌گیری ارتفاع ساقه  29

3-6-3- تعداد ساقه گل دهنده در هربوته  30

3-6-4- تعداد دانه در هر بوته  30

3-6-5- تعداد دانه در هر خوشه  30

3-6-6- طول خوشه  30

3-6-7- عملكرد نهایی دانه در هر بوته  30

3-6-8- عملكرد نهایی دانه در هر هكتار 30

3-6-9- شاخص برداشت   30

3-6- 10- وزن خشك كل بوته  30

3-6-11- وزن هزار دانه  31

3-6-12- تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیك   31

3-6-13- محاسبات آماری  31

فصل چهارم: نتایج و بحث و پیشنهادات    32

 

4-1- تعداد سنبله در متر مربع  32

4-2- تعداد دانه در سنبله  35

4-3- وزن هزار دانه  37

4-4- طول سنبله  39

4-5- ارتفاع بوته  41

4-6- عملكرد بیولوژیك   43

4-7- عملكرد دانه  45

4-8- شاخص برداشت   47

4-14- نتیجه‌گیری  50

4-15- پیشنهادات   50

فهرست منابع  51

چکیده:

به منظور تعین اثر سطوح مختلف كود اوره و كلرید سدیم  بر عملكرد و اجزای عملكرد  گندم آبی رقم الوند آزمایشی در سال 1388 در منطقه دشتروم واقع در شهرستان بویراحمد انجام گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوكهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. عامل­های آزمایش شامل کود اوره در چهار سطح (0N0 =، 100N1 = ، 200N 2 =، 400   N3 =كیلوگرم در هكتار) و كلرید سدیم در سه سطح  (0,S0=   S2 =200 ,S1 =100كیلوگرم در هكتار) با 12 تیمار مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد ارزیابی شامل تعداد سنبله در واحد سطح ( مترمربع)، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، طول سنبله، ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه،  شاخص برداشت بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد كه اثر كلرید سدیم بر تمامی صفات به جزء شاخص برداشت معنی­دار بود و همچنین اثر اوره  بر تمامی صفات
معنی­دار بود. بر همكنش اوره و كلرید سدیم فقط بر عملكرد بیولوژیك، عملكرد دانه، تعداد سنبله در واحد سطح ( مترمربع) و تعداد دانه در سنبله معنی­دار بود.

واژه های كلیدی: عملكرد، گندم آبی الوند، كود اوره، كلرید سدیم

 

1-1-کلیات

گندم^[1] گیاهی تک لپه­ای از راسته گلومی­‌فلورا^[2]، خانواده گرامینه^[3]، طایفه هوردآ^[4] و از جنس تریتیكوم^[5] است. گندم یکی از دیرینه­ترین و پرارزش­ترین گیاهان روی زمین می‌باشد که روی هم رفته سطح زیر کشت آن نزدیک به یک هشتم زمین­های زراعی جهان را تشکیل داده است سطح زیركشت و تولید سالیانه گندم در جهان بیش از سایرغلات می­باشد. گندم گیاهی است که اهمیت اقتصادی آن چه از نظر تولید و چه از نظر تغذیه در دنیا بیش از سایر محصولات کشاورزی می­باشد. به همین دلیل تحقیقات زیادی در ایران و جهان در مورد افزایش محصول آن صورت می­گیرد. توسعه سطح زیر کشت و افزایش عملکرد محصول در واحد سطح دو استراتژی مهم برای بالا بردن میزان تولید هر گیاه می باشد برای تکامل مناسب گیاهان تأمین نیتروژن آنها در هر یک از مراحل رشد لازم است .تنها دادن کود زیاد و یا مناسب کافی نیست بلکه تأمین مداوم نیتروژن برای گیاه از اهمیت بیشتری برخورداراست، اگرچه مصرف نیتروژن برای غلات در چند مرحله توصیه می­شود اما باید توجه داشت که این عمل در مناطقی که پراکنش باران مناسب باشد امکانپذیر خواهد بود در مناطق خشک مصرف نیتروژن بلافاصله قبل از مرحله گلدهی گندم موفقیت­آمیز نخواهد بود و دادن کود نیتروژن به صورت سرک در موقع گلدهی یا بعد از آن دارای اشکالاتی می­باشد ازجمله اینکه به علت رشد رویشی گندم رفت وآمد وسایل کودپاشی مشکل بوده و باعث صدمه دیدن گیاهان می­شود (سیادت و همکاران، 1376).

شوری پس از خشکی از مهمترین و متداول­ترین تنشهای محیطی درسطح جهان است. بخش قابل توجهی از اکوسیستم­های طبیعی و زراعی دنیا تحت تنش شوری قرار دارد در ایران معادل 25 درصد مساحت زمین­های کشور دارای شوری است امروزه به علت استفاده بی­رویه از منابع طبیعی و بکارگیری تکنولوژی­های نامناسب در تولید محصولات کشاورزی بویژه در رابطه با آب آبیاری بخش قابل توجهی از زمینهای کشاورزی در مناطق خشک با پدیده شوری مواجه هستند. کودهای ازته از جمله کود اوره

 اثر قابل توجه و معنی­داری بر روی عملکرد کمی و کیفی گیاهان بخصوص گندم آبی دارد. این امر در خاکهای مناطق خشک و نیمه خشک کشور که دارای میزان کمی مواد آلی می­باشد حائز اهمیت زیادی است. بدون مصرف کود ازته از جمله کود اوره عملکرد گندم در حد پائینی است و برای زارعین مقرون به صرفه اقتصادی چندانی نیست. از طرفی در خاکهای شور، وجود املاح محلول بخصوص کلرید سدیم نقش مهمی در کاهش عملکرد دارد. تعیین سطوح مناسب این نمک در خاک که مانع کاهش محصول نگردد، یافته مهمی خواهد بود.

1-2- اهداف پژوهش

1- بررسی اثر مصرف کود اوره بر عملکرد دانه و بیولوژیک گندم آبی رقم الوند به منظور تعیین بهترین تیمار کودی.

2- بررسی اثر کلرید سدیم بر عملکرد بیولوژیک و دانه گندم آبی رقم الوند.

3- بررسی اثرات برهمکنش کود اوره و کلرید سدیم بر عملکرد بیولوژیک و دانه گندم آبی رقم الوند.

1-3- فرضیات پژوهش

1- افزایش اوره تا ا سطح 450 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش معنی­دار عملکرد بیولوژیک و دانه گندم آبی رقم الوند می­گردد

2- مصرف کلرید سدیم باعث کاهش عملکرد کمی و کیفی دانه و بیولوژیک گندم می­شود

2-1- آثار شوری بر زندگی بشر

شواهد تاریخی نشان می‌دهند كه انسان به دلیل تخریب منابع حیاتی، هیچ­گاه نتوانسته است بیش از 800 تا 2000 سال یك تمدن پیشرفته را در یك مكان معین توسعه دهد. این مشكل به دلایل مختلف و از جمله در نتیجه از بین رفتن مداوم زمین‌های قابل كشت پدید آمده است. هم اكنون نیز این مسئله به عنوان یكی از مشكلات عمده تهدیدكننده كشاورزی در سطح بین‌المللی و بالاخص در عرض‌های جغرافیایی پایین مطرح است. یكی از دلایل از بین رفتن بسیاری از زمین‌ها، افزایش بیش از حد تنش شوری است. در اكثر مقالات مربوط به مقاومت به شوری گیاهان، از شوری به عنوان یکی از فاكتورهای مهم در كشاورزی جهان نام برده شده است. ولی با این حال وسعت زمین‌های تحت تاثیر شوری نامعلوم است.

فلاورز و یو (Flowers and Yeo, 1995) شوری را به عنوان یك اصطلاح عمومی در نظر گرفته­‌اند كه بیانگر حضور مخلوط‌‌های متنوعی از نمك‌های خاك می‌باشند. افزایش نمك در خاك باعث ایجاد مشكلات فراوانی برای مردم جهان مخصوصاً در نواحی خشك و نیمه خشك شده است، چرا كه تولید محصولات كشاورزی به آب آبیاری وابسته می‌باشد. نیاز اعلام شده برای افزایش تولید غذا به همراه مشكل شور شدن زمین‌ها و نیز با توجه به این حقیقت كه بشر در آینده نمی‌تواند زمین‌های كشاورزی را رها نماید و به سراغ زمین‌های جدید برود، همه نشانه‌های خوبی برای تغییر اولویت‌های كاری و تحقیقاتی كشاورزی در سال‌های آینده می‌باشند. همین طور كه افزایش جمعیت ادامه می‌یابد و زمین‌های كشاورزی بیشتری تحت سیستم‌های آبیاری قرار می‌گیرند، شوری اهمیت بیشتری پیدا می‌كند. در این زمینه چه كاری را می‌توان در آینده انجام داد و چه نقشی را اصلاح نباتات و فیزیولوژی گیاهی می‌تواند ایفا كند؟ اینها سوالاتی است كه ذهن متخصصین را به خود مشغول نموده است. علاوه بر این­ها اگر جنبه‌های زیبا شناختی و نیز آثار اجتماعی و فرهنگی شوری بر زندگی انسان مورد توجه قرار گیرد، ملاحظه می‌گردد كه شوری به نوعی با تمام جنبه‌های زندگی انسان عجین شده است. لذا بررسی تاثیر شوری بر كشاورزی تنها یكی از جنبه‌های متنوع تاثیر این پدیده جهانی است.

2-2- آثار فیزیولوژیك تنش شوری بر جنبه‌های مختلف رشد

پتانسیل اسمزی بالای محلول خاك و غلظت بالای املاح موجود در خاك كه عامل سمیت یون­ها (به علت افزایش یونهای سدیم و كلر در خاك و جذب بیش از حد مورد نیاز گیاه) و به هم زدن تعادل یونها یا كمبود تغذیه‌ای در گیاه هستند، به طور بالقوه برای گیاه خطرناك می‌باشند. میر محمدی میبدی و قره‌یاضی (1380) و اشرف و مك‌نیلی

یک مطلب دیگر :

 

مقاله رایگان با موضوع رفق و مدارا، رسول خدا (ص)، امام رضا (ع)، امام صادق

 (Ashraf and McNeilly, 2004) بیان كردند كه گیاه در عمل، در مناطق شور با سه مشكل اساسی مواجه است:

• به دست آوردن آب از خاك دارای پتانسیل آب بسیار كم و در نتیجه كاهش جذب آب توسط گیاه كه خود منجر به كاهش جذب مواد غذایی می‌شود.
• مواجه شدن گیاه با غلظت‌های بالای یون­های سمی سدیم یا دیگر یون­ها و در نتیجه افزایش تجمع یون­های سمی در گیاه.
• تغییر در تعادل عناصر غذایی و در نتیجه كاهش مواد غذایی قابل دسترس در گیاه و ایجاد اختلال در فرآیندهای طبیعی رشد.

2-3- تغییر در تعادل عناصر غذایی

شوری ممكن است از طریق به هم زدن تعادل یونی و اثر بر روی تغذیه گیاه، رشد گیاه را محدود نماید. اگر ظرفیت كاتیونی خاك بیش از 40 تا 50 درصد با سدیم اشباع شود، اختلالات تغذیه‌ای ایجاد می‌گردد (میر محمدی میبدی و قره‌یاضی، 1380). افزایش سدیم باعث كاهش میزان كلسیم، منیزیم و پتاسیم در گیاه می‌شود (دهداری، 1383). به دلیل فراوانی و غالبیت دو یون Na⁺ و Cl^– در خاك و آب‌های شور، از جذب بسیاری از عناصر پرمصرف و كم­مصرف كاسته می‌شود. از این رو نسبت بالایی از نسبت یون‌‌های Na⁺/Ca²⁺ ، Na⁺/K⁺ ،Ca²⁺/Mg²⁺  و Cl^–/Na²⁺ در بافت گیاهان بوجود می‌آید. گراتان و گروی (Grattanand Grievi, 1999) و مارشنر (Marshner, 1995) گزارش دادند كه از كل عناصری كه جذب گیاه می‌شود، نیتروژن به تنهایی سهمی در حدود 80 درصد دارد. ایشان بیان نمودند كه Cl^– مانع جذب و آسیمیلاسیون نیترات می‌گردد و Na⁺  از جذب پتاسیم جلوگیری می‌كند.

2-4- ساز و كارهای مقاومت به شوری

تحمل به شوری غالباً به پیچیدگی­های فیزیولوژیكی و آناتومیكی ساختار گیاه بستگی دارد. این حقیقت، یافتن راه­حلی را كه از طریق آن بتوان تحمل به شوری گیاهان را در سطح وسیع افزایش داد، مشكل می‌سازد. عوامل زیادی نظیر گونه گیاهی، درجه حرارت محیط، تركیب نمك­های خاك یا آب، مرحله رشد گیاه، متغیرهای محیطی و واریته گیاه، بر روی تحمل و مقاومت گیاه در برابر شوری اثر می‌گذارد (میر محمدی میبدی و قره‌یاضی،1380). فلاورز و همكاران (Flowers and et al, 1977) و ویسل (Waisel, 1972) روش­های مختلف مقاومت گیاهان در برابر شوری را به تنظیم نمك و تحمل نمك تقسیم­بندی كردند. شكل (2-1) چگونگی مقاومت به شوری گیاهان را بصورت شماتیك نشان می‌دهد.

شكل 2-1: نمایش شماتیك روش‌های مختلف مقاومت گیاهان در برابر شوری

(Flowers and et al, 1977 Waisel, 1972 ?

2-5-  تنظیم مقدار نمك در گیاهان

2-5-1- انتخاب یونی

برخی از محققین بررسی مكانیزم‌های جذب و الگوی تجمع یون در بخش‌های مختلف گیاه را در شناسایی ژنوتیپ‌ها و لاین‌های مقاوم و حساس به نمك مهم دانسته‌اند (Ashraf and Saghir, 2001). در شرایط شوری گیاه باید قادر باشد ضمن جذب مواد غذایی، از جذب یونهای سمی ممانعت كند. گیاهانی كه بتوانند ضمن محدود ساختن جذب یونهای سمی، اقدام به جذب یونهای ضروری در حد كافی نمایند، مقاوم‌تر از دیگر گیاهان می‌باشند (دهداری، 1383). در این رابطه، مكانیسم‌‌های انتخاب نوع یون بالاخص یونهای سدیم و پتاسیم اهمیت ویژه‌ای دارد. مكانیسم‌های مسئول تمایز بین این دو، احتمالا در غشاء بافت‌ها و انواع اندامك­های گیاه عمل می‌كنند (Shannon, 1998). شكاری و همكاران (1377) و اشرف و مك‌نلی (Ashraf and McNeilly, 2004) نیز گزارش دادند كه واریته‌های متحمل به شوری جو، هنگام تنش شوری دارای Na⁺ و Cl^–  كمتر و K⁺ و ⁺²Ca بیشتر، بویژه در بخش هوایی خود بودند. در نتیجه واریته‌های مقاوم در مقایسه با واریته‌های حساس دارای ⁺Na/⁺²Ca ، ⁺Na/ ⁺K  بالاتری می‌باشند. در سایر گونه‌‌ها  نیز از این نظر تفاوت‌هایی وجود دارد. لاین‌های مقاوم  یونجه در مقایسه با لاین‌های حساس،  Cl^– بیشتری در ساقه‌چه و ریشه‌چه خود تجمع نمودند، در حالی كه لاین‌های حساس تفاوتی از نظر میزان تجمع ⁺Na در ریشه و اندام هوایی نداشتند (Ashraf and Saghir, 2001). تحمل سمیت یونی در بین گونه‌ها و واریته‌ها متفاوت است و امكان دارد مربوط به دفع یون از طریق لایه پوست ریشه^[6] یا توزیع یونهای وارد شده به گیاه در برگ­های پیر یا قسمتهای دیگر گیاه باشد (Al-Karaki, 2000). اشرف و سقیر  (Ashraf and Saghir, 2001) نیز معتقد هستند كه یكی از ساز وكارهای موثر در مقاومت به شوری، نسبت Na⁺/K⁺  بالا در اندام‌های مختلف و در مراحل مختلف رشد گیاه می‌باشد.

برخی از گونه‌های وحشی گیاهان زراعی قادر هستند در زمان رشد در محیط شور، مقداری از سدیم اضافی جذب شده را دفع كنند. دفع Na⁺ و جبران آن توسط K⁺ در برگهای جوان همبستگی بسیار بالایی با تحمل به شوری دارد (Ashraf and McNeilly, 2004؛ Dubcovasky et al, 1996). در گندم نیز كولمر و همكاران (Colmer et al, 1995) نشان دادند كه تجمع زیاد K⁺ در حفظ مقادیر پایینNa⁺ در برگهای جوان، نقش مهمی در تحمل به شوری دارد. بیشتر گلی‌كوفیت‌های[7] متحمل به شوری نسبت به ارقام حساس، تمایل زیادتری در جذب K⁺ بیشتر و Na⁺كمتر دارند (Shannon, 1998).

هاسگاوا (Hasegawa, 1986) گزارش داد كه جذب و جابجایی عناصر اصلی غذایی مثلK⁺ وCa²⁺ در نتیجه تنش شوری به شدت كاهش می‌یابند. در این شرایط، گروهی از گیاهان به سلول‌های در حال رشد خود اجازه می‌دهند تا از غلظت‌های یونی بالا اجتناب كنند. دفع كننده‌های نمك قادر هستند جذب نمك به سمت ساقه را محدود نمایند. دلیل این امر ممكن است جذب زیاد یونهای سمی مثل Na⁺ توسط گیاه و ذخیره و دفع مجدد آن (جابجایی) از ریشه و ساقه به سمت خاك باشد (Winter, 1982_a; Winter, 1982_b).

دفع یونی و یا محدود كردن آنها در گیاهان به دو صورت خارج كردن از طریق غده‌های نمكی و دیگری از طریق پمپ‌ها و كانال‌های غشایی انجام می‌گیرد. روش اول بیشتر در گیاهان غیر زراعی دیده می‌شود و نمك از طریق غده‌های موجود در برگها و یا رگبرگ­ها به بیرون تراوش می‌شود. در برخی از گیاهان زراعی نیز این مورد مشاهده شده است (فهن [نقل از دهداری، 1383]). روش دوم عمدتا در گیاهان زراعی دیده می‌شود. مداخلی كه در گیاه برای عبور و تنظیم یونهای Na⁺ و Cl^– وجود دارند شامل غشاء پلاسمای ریشه، واكوئل، غشاء واكوئل در ریشه و ساقه و غشاء پلاسمایی سلول‌های پارانشیمی آوند چوبی است كه باعث تقسیم و توزیع یونها بین ریشه و ساقه می‌شود. در مجموع در گیاهان سه مكانیسم انتقال شامل الف- كانال‌ها، ب- آنتی پورت[8] H⁺/Na⁺ ، ج- پمپH⁺/ATPase برای یون­ها وجود دارد.

الف- كانال‌ها

1-3-اهداف تحقیق. 6

2- فصل دوم: مروری بر تحقیقات انجام شده

 

2-1- مورفولوژی و فیزیولوژی گندم. 7

2-1-1- گیاه‌شناسی گندم. 7

2-1-2- تاریخچه گندم در جهان و ایران. 8

2-1-3- سازگاری. 9

2-2- مراحل مختلف زندگی گندم. 10

2-2-1- جوانه زنی. 10

2-2-2- سبز شدن. 11

2-2-3- پنجه‌زنی. 12

2-2-4- رشد طولی ساقه. 13

2-2-5- گل‌انگیزی. 13

2-2-6- غلاف رفتن. 14

2-2-7- ظهور سنبله. 14

2-2-8- گلدهی (گرده‌افشانی) 15

2-2-9- شیری شدن دانه. 15

2-2-10- خمیری شدن دانه. 15

2-2-11- رسیدن دانه. 16

2-3- مدیریت تنش خشكی. 16

2-3-1- پیش‌آگاهی. 17

2-3-2- عملیات خاك ورزی مناسب.. 17

2-3-3- انتخاب ارقام مقاوم به خشكی. 18

2-3-4- تاریخ كشت.. 19

2-3-5- عمق مناسب كاشت.. 19

2-3-6- رعایت تراكم مناسب كاشت.. 19

2-3-7- استفاده از مالچ. 20

2-3-8- انجام صحیح آبیاری. 20

2-3-9- كنترل علفهای هرز، آفات و بیماریها 21

2-3-10- تناوب.. 22

2-3-11- استفاده از مواد شیمیایی و آلی كاهش دهنده شدت تنش خشكی. 22

2-3-12- تأمین حاصلخیزی خاك.. 23

2-3-13- استفاده از اصلاح‌كننده‌های خواص فیزیكی خاك.. 24

2-4- اثرات تنش كمبود آب بر گیاه 31

3- فصل سوم: مواد و روش ها

 

3-1- زمان و موقعیت جغرافیایی محل اجرای طرح. 34

3-2- گندم رقم شهریار 36

3-2-1- عملكرد دانه. 37

3-2-2- مشخصات زراعی. 37

3-2-3- مناطق مناسب كشت.. 37

3-2-4- كیفیت نانوایی. 37

3-2-5- مقاومت به بیماری. 38

3-2-6- توصیه‌های زراعی. 38

3-2-7- میزان مصرف بذر 38

3-2-8- میزان كود مورد نیاز 38

3-3- مشخصات خاك مورد استفاده در آزمایش… 39

3-4- نوع طرح و تیمارهای آزمایشی. 39

3-5- مراحل انجام آزمایش… 41

3-5-1- برداشت.. 43

3-5-2- اندازه‌گیری‌ها 43

3-5-3- تجزیه و‌تحلیل دادها 45

4- فصل چهارم: نتایج، بحث

 

4-1- اجزای عملكرد و عملكرد 46

4-1-1- عملكرد دانه. 46

4-1-1-1- اثر سطوح مختلف پلیمر سوپر‌جاذب بر عملكرد دانه. 46

4-1-1-2- اثر نوع خاك بر عملكرد دانه. 47

4-1-1-3- اثر سطوح مختلف رطوبت (آبیاری)  بر عملكرد دانه. 48

4-1-2- عملكرد بیولوژیك.. 50

4-1-2-1- اثر سطوح مختلف پلیمر سوپر‌جاذب بر عملكرد بیولوژیك.. 50

4-1-2-2-  اثر نوع خاك بر عملكرد بیولوژیك.. 51

4-1-2-3- اثر سطوح مختلف رطوبت بر عملكرد بیولوژیك.. 52

4-1-3- شاخص برداشت.. 53

4-1-3-1- اثر سطوح مختلف  پلیمر سوپر‌جاذب بر شاخص برداشت.. 53

4-1-3-2- اثر نوع خاك بر شاخص برداشت.. 55

4-1-3-3- اثر سطوح مختلف آبیاری بر شاخص برداشت.. 55

4-1-4- تعداد سنبله در گلدان. 57

4-1-4-1- اثر سطوح مختلف پلیمر سوپر‌جاذب بر تعداد سنبله در گلدان. 57

4-1-4-2- اثر نوع خاك بر تعداد سنبله در گلدان : 58

4-1-4-3- اثر سطوح مختلف آبیاری بر تعداد سنبله در گلدان. 59

 

4-1-5- تعداد دانه در سنبله. 61

4-1-5-1- اثر سطوح مختلف پلیمر سوپر‌جاذب بر تعداد دانه در سنبله. 61

4-1-5-2- اثر نوع خاك بر تعداد دانه در سنبله. 62

4-1-5-3- اثر سطوح مختلف آبیاری بر تعداد دانه در سنبله. 62

4-1-6- وزن هزار دانه. 64

4-1-6-1- اثر سطوح مختلف سوپر‌جاذب بر وزن هزار دانه. 64

4-1-6-2- اثر نوع خاك بر وزن هزار دانه. 65

4-1-6-3- اثر سطوح مختلف آبیاری بر وزن هزار دانه. 66

4-1-6-4- اثرات متقابل خاک و آبیاری بر عملکرد دانه. 68

5- فصل پنجم: نتیجه گیری کلی و پیشنهادات

 

5-1- نتیجه گیری. 72

5-2- پیشنهادات.. 74

فهرست منابع. 75

چكیده

 

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر كاربرد سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب A-200 بر عملكرد و اجزای عملكرد گندم رقم شهریار در سطوح مختلف تنش خشکی در دو نوع خاك با بافت­های متفاوت در منطقه چیتاب، در 40 كیلومتری غرب یاسوج در سال 88-1387 در گندم رقم شهریار انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تكرار به صورت گلدانی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: آبیاری در سه سطح (FC، 0.7FC و 0.5FC) تیمار خاك در این پژوهش به منظور بررسی تأثیر كاربرد سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب A-200 بر عملكرد و اجزای عملكرد گندم رقم شهریار در سطوح مختلف تنش خشکی در دو نوع خاك با بافت­های متفاوت در منطقه چیتاب، در 40 كیلومتری غرب یاسوج در سال 88-1387 در گندم رقم شهریار انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تكرار به صورت گلدانی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: آبیاری در سه سطح (FC، 0.7FC و 0.5FC) تیمار خاك در دو سطح (بافت سنگین و بافت سبك) و پلیمر سوپرجاذب در چهار سطح (0، 1، 2 و 4 گرم پلیمر سوپرجاذب در كیلوگرم خاك) بودند. نتایج نشان داد سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب بر عملكرد دانه، عملكرد بیولوژیك، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله اثر معنی­داری داشت. با افزایش مقدار سوپرجاذب عملكرد دانه افزایش یافت. اثر نوع خاك بر عملكرد دانه و عملكرد بیولوژیك در سطح 1 درصد معنی­دار بود. در خاك با بافت سنگین، عملكرد دانه و عملكرد بیولوژیك بیشتری به دست آمد. اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر عملكرد دانه، عملكرد بیولوژیك، شاخص برداشت، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله در سطح 1 درصد معنی­دار گردید. بالاترین عملكرد دانه و عملكرد بیولوژیك مربوط به تیمار FC بود و با افزایش تنش عملكرد دانه و عملكرد بیولوژیك كاهش یافت. تنش خشكی با كاهش اجزای عملكرد بخصوص تعداد سنبله و تعداد دانه در سنبله باعث كاهش عملكرد دانه شد. بر همكنش پلیمر سوپرجاذب، نوع خاك و تنش خشکی برای هیچكدام از پارامترهای اندازه گیری شده معنی­دار نشد. حداكثر میانگین

یک مطلب دیگر :

 

کارگاه آموزش دیجیتال مارکتینگ

 عملكرد دانه به طور جداگانه از مصرف 4 گرم پلیمر سوپرجاذب در كیلوگرم خاك، خاك با بافت سنگین و تنش خشکی FC به دست آمد.

واژه های كلیدی: خاك، پلیمر سوپرجاذب، گندم، عملكرد و تنش خشکی.

 

مقدمه

 خشكسالی وكمبود منابع آب یكی از مهم ترین معضلات دنیای امروز می‌باشد كه توسعه كشاورزی را با محدودیت‌های جدی مواجه نموده است. كمبود آب نه تنها برای كشاورزی و باغداری كه برای سایر مصارف ازجمله شرب، صنعت و مصارف بهداشتی به مشكل روزافزون قرن جاری تبدیل شده است. آب عامل عمده در تولید محصولات كشاورزی، اكولوژی و محیط زیست سالم و تأمین مواد غذایی برای جمعیتی است كه با افزایش روزافزون خود به بهره‌برداری بی‌رویه ازمنابع و آلوده سازی آن پرداخته است (ظهوریان مهر، 1385؛ چاتزوپلوز و همكاران، 2000). در كشور ایران اقلیم خشك و نیمه خشك اغلب مناطق را تحت تأثیر قرار داده و خصوصاً خشكسالی‌های اخیر بر مشكل كم آبی افزوده است. هریك از گیاهان بطور اعم و گیاهان زراعی به طور اخص دارای حداقل نیاز آبی برای رشد و تولید عملكرد مطلوب حتی تحت شرایط گلخانه‌ای می‌باشند. درصورتی كه حداقل نیاز آبی بنا به دلایلی فراهم نشود،  گیاه مواجه با تنش خشكی شده در صورت مصادف شدن  تنش مزبور با مراحل رشد حساس به كمبود آب، نظیر جوانه‌زنی بذر و مرحله گلدهی، می‌تواند صدمات جبران ناپذیری به محصول وارد آید (یزدانی و همكاران، 1368).

بر اساس آمار موجود بیش از 90 درصد آب مصرفی، در بخش كشاورزی مصرف می‌گردد از این مقدار63 درصد آن با شیوهای غلط و سنتی آبیاری به هدر می رود (كیخایی، 1381؛ گنجی خرم دل، 1381). بنابراین استفاده بهینه از آب در این بخش نقش مهمی در حیات بشریت ایفا می كند، زیرا علاوه بر افزایش منابع آب قابل شرب باعث افزایش سطح كشت در مناطق خشك گردیده و افزایش تولید را به همراه خواهد داشت. در اكثرمناطق كشور ما نزولات جوی بسیار اندك و به صورت پراكنده  است و میانگین بارش های سالانه 200 تا 250 میلی‌متر است و اكثراً در  غیر فصل زراعی اتفاق می افتد و از حیز انتفاع خارج می‌شود و گاهی هم باعث تخریب و فرسایش اراضی مفید كشاورزی می‌شود. در این مناطق گیاهان زراعی و باغی اكثراً در تنش خشكی واقع می‌شوند (معاونی و چنگیزی، 1386).

تنش خشكی زمانی اتفاق می‌افتد كه آب قابل دسترس در خاك رو به نقصان باشد و شرایط جوی هم باعث بیشتر شدن تبخیر و تعرق در گیاهان شود و این شرایط ممكن است مدت بیشتری دوام داشته باشد كه در این صورت رطوبت خاك در حد نقطه پژمردگی خواهد بود و عمل جذب و انتقال آب عملا ًقطع می‌شود و گیاه دچار مرگ می‌گردد و راندمان تولید در محصولات كشاورزی كاهش چشمگیری می‌یابد و تأمین غذا برای جمعیت رو به رشد جهان به صورت مشكل و مسئله‌ای بغرنج خواهد بود (معاونی و چنگیزی، 1386).

اگر تنها تأمین غذای كافی برای جمعیت رو به رشد جهان مد نظر باشد، توجه به روشها و شیوه های آبیاری جدید و روشهای به زراعی برای بكار‌گیری هر نوع تمهیدات با هدف استفاده بهینه از منابع آب موجود، جهت دستیابی به حداكثر تولید در امر كشاورزی مسئله‌ای اجتناب ناپذیر و ضروری خواهد بود. در این صورت بایستی بهره وری مصرف آب در بخش كشاورزی از 7/0 كیلوگرم تولید  به ازای هر لیتر آب مصرفی به 8/1 كیلوگرم تولید به ازای هر لیتر برسد (اله دادی و همكاران، 1384؛ اله دادی، 1381؛ اله دادی و همكاران، 1384). این امر زمانی تحقق می‌یابد كه با مدیریت صحیح آب و خاك و استفاده از فنون پیشرفته قادر به حفظ و ذخیره بارندگی های پراكنده و سایر منابع محدود آب در خاك باشیم.

گندم مهمترین گیاه زراعی روی زمین است (مارتین و لئونارد، 1950؛ امام، 1383). معروف است كه هر روز در نقطه‌ای از كره زمین كاشت و در همان روز در نقطه‌ای دیگر برداشت می‌شود. این امر حاكی از توانایی سازش بسیار زیاد این گیاه با اقلیم‌های گوناگون است. به گونه‌ای كه گندم را از فنلاند در نیمكره شمالی تا آرژانتین در نیمكره جنوبی كشت می‌كنند. در سطح جهانی نزدیك به 52 درصد زمین‌های قابل كشت دنیا (یعنی معادل 707 میلیون هكتار) به كشت غلات اختصاص دارد كه یك سوم این مقدار (نزدیك به 232 میلیون هكتار) زیر كشت گندم است (سالفر، 1994). سابقه كشت گندم به 10 تا 15 هزار سال پیش از میلاد می‌رسد (آرنون، 1927؛ سالفر، 1994؛ امام، 1383). اجداد وحشی گندم در منطقه خاورمیانه، غرب ایران، شرق تركیه و شمال عراق پیدا شده و هم اكنون هم در این مناطق وجود دارند (اوانز و همكاران، 1975).

امروزه گندم غذای اصلی مردم بسیاری از كشورها می‌باشد. به طور متوسط 15% تا 16% زمینهای زیر كشت جهان به این محصول اختصاص داده می‌شود . به طوری كه بیش از 20% كالری مورد نیاز جمعیت جهان را تأمین  می‌كند (بوشوك و راسپر، 1994).

مقدار تولید جهانی بر اساس آمار فا ئو بیش از 600 میلیون تن و در میان كشورهای عمده تولید كننده؛ آمریكا، كانادا و تركیه بالاترین عملكرد در واحد سطح را دارند (www.fao.org) به طور كلی 75% گندم جهان به مصرف خوراك انسان، 15% به مصرف خوراك دام و 10% بقیه برای مصارف بذری مورد استفاده  قرار می‌گیرد. در ایران نان حاصل از گندم مهمترین منبع غذای روزانه مردم است و بالغ بر 40% كل انرژی مورد احتیاج را تأمین می‌نماید. مصرف سرانه نان در مناطق شهری تا سال 1375 (مركز آمار ایران) 151 كیلوگرم و در مناطق روستایی 210 كیلوگرم سالانه برآورد شده است (اقتصاد مزرعه، 1388؛ حبیب پور، 1388).

سازمان خواربار ملل متحد ( فائو) اعلام كرد میزان تولید جهانی غلات تا پایان سال 2009 میلادی با 3 درصد كاهش به كمتر از 2219 میلیون تن خواهد رسید بر اساس همین گزارش مصرف سرانه غلات در جهان 153 كیلوگرم است. میزان ذخایر جهانی غلات در سال 2009، 528 میلیون تن بود كه پیش‌بینی می‌شود در سال 2010 با بیش از 7 میلیون تن كاهش به 521 میلیون تن برسد. بر اساس اعلام فائو تولید گندم ایران در سال 2009 – 2008 معادل 8/9  میلیون تن بود كه نیاز به 6 میلیون تن گندم وارداتی داشت. ذخایر گندم ایران تا پایان سال 2009 معادل 3 میلیون تن و مجموع نیاز سالانه گندم ایران 7/15 میلیون تن است. چین با تولید  111میلیون تن در مقام اول آسیا قرار دارد و ایران دوازدهمین تولید كننده بزرگ گندم جهان است (اقتصاد مزرعه، 1388).

ایران گر‌چه در سال 1383 برای اولین بار به خودكفایی در تولید گندم رسید ولی این خودكفایی به دلیل شرایط اقلیمی و خشكسالی پایدار نبود و همچنان برای تأمین گندم نیازمند به واردات این كالای استراتژیك می‌باشد.

از كل اراضی تحت كشت گندم در كشور 36% زراعت آبی و 64 % زراعت دیم را تشكیل می دهد. گندم آبی 71% و گندم دیم 29 % تولید را شامل می‌شود (غفاری و همكاران، 1386).

یكی از عوامل محدود كننده رشد گیاهان از جمله گندم، كمبود رطوبت است. اصطلاح تنش كم آبی عموماً به شرایطی اشاره دارد كه آب در دسترس جهت رشد و توسعه مطلوب گیاه ناكافی است و آن را با محدودیت مواجه می‌كند. میزان كمبود آب در گیاهان به وسیله موازنه بین فراهمی آب در ناحیه ریشه (بارندگی و آبیاری) و خروج آب از مسیرهای متفاوت (روان آب سطحی، نفوذ آب و تبخیر و تعرق) معلوم می‌شود (تارومینگ كنگ و كوتو، 2003). چنانچه فراهمی آب برای ریشه با مشكل مواجه شود یا سرعت تعرق بسیار بالا باشد، گیاه تنش خشكی را تجربه خواهد كرد (ابر و شارپ، 2003). افزایش تنش خشكی می‌تواند باعث تغییرات اكوفیزیولوژیك در گونه های مختلف شود. این امر رشد بقای گیاهان را تحت تأثیرقرار خواهد داد و در دراز مدت بر روند فراوانی و توزیع گونه‌ها اثر خواهد گذاشت (اگایا و پنولاس، 2003).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

چکیده	1
فصل اول: کلیات  1-1- اهمیت تحقیق	3
1-2- اهمیت اقتصادی و غذایی باقلا  1-3- فرضیات تحقیق 1-4- اهداف تحقیق	5  7 7
فصل دوم: مروری بر تحقیقات انجام شده
2-1- گیاه­شناسی باقلا	10
2-2- ارقام باقلا در دنیا	12
2-2-1- فلورد	12
2-2-2- آسکوت	12
2-2-3- بارکول	12
2-2-4- فلستا وی اف	13
2-2-5- ایکاروس	13
2-2-6- آکوادولسی	13
2-2-7- منفست	14
2-3- ارقام باقلا در ایران	14
2-3-1- زهره	14
2-3-2- الجزایری	14
2-3-3- شاهی	15
2-3-4- شاخ بزی	15
2-3-5- برکت	15
2-3-6- رقم 4/351	16
2-3-7- سرازیری	16
2-4- نقش عناصر کم­مصرف در گیاه	16
2-4-1- روی	18
2-4-2- کاربرد روی در زراعت	20
2-4-3- نحوه­ی مصرف روی در زراعت	21
2-5- تنظیم­کننده­های رشد گیاهی	22
2-5-1- کندکننده­های رشد گیاهی	22
2-5-1-1- ترکیبات اونیومی	23
2-5-1-2- شیوه­ی عمل کندکننده­های رشد اونیومی	25
2-5-2- تاثیر کندکننده­های رشد بر بخش­های مختلف گیاه	26
2-5-3- انتقال و سوخت و ساز کندکننده­های رشد	29
2-5-4- کلرمکوات کلراید	32
2-5-4-1- کاربرد کلرمکوات کلراید در زراعت	33
2-5-4-2- روش­های مصرف کلرمکوات کلراید	35
فصل سوم: مواد و روش کار
3-1- زمان، موقعیت و شرایط اقلیمی محل آزمایش	37
3-2- ویژگی­های فیزیکی و شیمیایی خاک محل آزمایش	37
3-3- مشخصات تیمارهای آزمایشی	38
3-4- عملیات آماده­ سازی زمین و کشت	40
3-5- روش­های اندازه­گیری فاکتورهای آزمایش	41
3-5-1- اندازه­گیری ارتفاع	41
3-5-2- شمارش تعداد انشعاب	41
3-5-3- شمارش تعداد غلاف	41
3-5-4- اندازه­گیری طول غلاف	42
3-5-5- اندازه­گیری وزن غلاف	42
3-5-6- شمارش تعداد دانه در غلاف	42
3-5-7- اندازه­گیری وزن 100 دانه	43
3-5-8- اندازه­گیری میزان عملکرد	44
3-5-9- اندازه­گیری میزان روی در برگ و دانه	44
3-5-9-1- اصول روش	44
3-5-9-2- لوازم مورد نیاز	45
3-5-9-3- مواد مورد نیاز	45
3-5-9-4- روش کار	45
3-5-9-5- ملاحظات	46
3-5-10- اندازه­گیری میزان پروتئین موجود در دانه	47
3-5-10-1- اصول روش	48
3-5-10-2- لوازم مورد نیاز	48
3-5-10-3- روش کار	48
فصل چهارم: نتایج، بحث
4-1- ارتفاع بوته	51
4-2- تعداد انشعاب	54
4-3- تعداد غلاف	56
4-4– طول غلاف	57
4-5- تعداد بذر در غلاف	59
4-6- وزن غلاف	62
4-7- وزن صد دانه	64
4-8- عملكرد	65
4-9- میزان عنصر روی برگ	68
4-10- میزان عنصر روی بذر	70
4-11- میزان پروتئین بذر  فصل پنجم: نتیجه­گیری کلی و پیشنهادها	72
4-12- نتیجه ­گیری کلی	77
4-13- پیشنهادها	78
– فهرست منابع	79

چکیده

 

باقلا یکی از مهمترین محصولات زمستانه­ی دارای ارزش غذایی بالا در دنیا و ایران می­باشد. به منظور ارزیابی اثر محلول پاشی کندکننده­ی رشد گیاهی (سایکوسل یا CCC) و سولفات روی بر ویژگی­های رویشی، اجزاء عملکرد و محتوای روی و پروتئین باقلای رقم برکت، آزمایشی به صورت فاکتوریل که فاکتور اول شامل سطوح مختلف سایکوسل (0 ،500 ،1000و1500 میلی­گرم در لیتر) و فاکتور دوم شامل سطوح مختلف سولفات روی (0 ،2 و4  در هزار) بود، در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. نتایج تجزیه­ی واریانس نشان داد که کاربرد سولفات روی موجب افزایش معنی­دار میزان عملکرد، پروتئین و محتوای روی در دانه گردید، اما کاربرد سایکوسل کاهش ارتفاع، افزایش انشعاب و افزایش عملکرد را در پی داشت. بیشترین عملکرد غلاف (83/3 کیلوگرم در مترمربع) از محلولپاشی سایکوسل با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر به دست آمد. بالاترین میزان روی (18/60 میلیگرم در لیتر) و پروتئین (25/27%) دانه، به ترتیب، از محلول پاشی توام سولفات روی با غلظت 4 در هزار و سایکوسل با غلظت 500 میلی گرم در لیتر و همچنین محلول پاشی سولفات روی با غلظت 4 در هزار حاصل شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، کاربرد کندکننده­ی رشد سایکوسل 500 میلی گرم در لیتر و سولفات روی 4 در هزار به منظور کنترل رشد رویشی و افزایش کمی و کیفی محصول باقلای رقم برکت در منطقه­ی ممسنی قابل توصیه است.

واژه­های کلیدی: باقلا، رقم برکت، سایکوسل، سولفات روی، عملکرد، پروتئین

 

 

• اهمیت تحقیق

 باقلا[1] یكی از بقولات زراعی بسیار قدیمی است. بذرهای این گونه از محل­های مربوط به عصر نوسنگی در اسپانیا و اروپای شرقی و همچنین مكان­های عصر مفرغ در سوئد و ایتالیا كشف شده است. Vicia faba حدود 1800 سال قبل از میلاد در اروپا كشت ­می­شده­ است (پارسا و باقری، 1387).

منشأ باقلا در ناحیه­ی مدیترانه­ای جنوب­ غرب آسیاست و بسیار نزدیك به جنس vicia phiniama كه به ­صورت وحشی در الجزایر می­روید، می­باشد (كوچكی و بنایان اول، 1388). احتمالآً مركز ثانویه­ی آن افغانستان و اتیوپی می­باشد. به ­طور كلی از ‌آن­جا كه بقایای به ­دست­ آمده مربوط به حدود 2000 تا 3000 سال قبل از میلاد در حوزه­ی مدیترانه­ای كشف ­شده است، اهلی­ شدن بایستی 1500 تا 2000 سال قبل از آن انجام شده ­باشد. مطابق شواهد باستان ­شناسی به­ نظر می­رسد كه محتمل­ترین ناحیه­ی اهلی­ شدن باقلا مدیترانه­ی شرقی و خاور نزدیك باشد. طی اهلی ­شدن، باقلا توسط انسان به نواحیی كه از نظر اقلیمی متفاوت بوده و در عین حال شباهت­هایی نیز داشتند، منتقل ­شد. باقلا به ­طور وسیعی در مناطق معتدله و ارتفاعات بلند مناطق گرمسیری (مانند نواحی شمالی در آمریكای ­لاتین و اتیوپی) كشت می­شود. این محصول در آمریكا، آفریقای­ شرقی و هاوایی وجود دارد و تنوع وسیعی از تیپ­های آن كشت می­شود. ارقام دانه­ریز در شمال­ اروپا، دره­ی ­نیل، اتیوپی، افغانستان، شبه­ قاره­ی ­هند و آمریكای­ شمالی غالب است. در بیشتر مناطق دیگر نظیر حوزه­ی مدیترانه، آسیای ­غربی، چین و آمریكای­ لاتین، تیپ­های دانه­ درشت اهمیت بیشتری دارند. در اغلب كشورهای پیشرفته، باقلا بیشتر به ­منظور تغذیه­ی دام استفاده ­می­شود، در حالی­ كه در برخی از كشورهای در ­حال توسعه هنوز هم به ­عنوان غذای انسان مورد كشت و كار قرار می­گیرد (پارسا و باقری، 1387).

باقلا یکی از مهمترین محصولات زمستانه­ی دارای ارزش غذایی بالا در جهان است. دانه­های بالغ باقلا منبع خوب پروتئین (حدود 25 درصد دانه­های خشک)، نشاسته، سلولز، ویتامین ث و مواد ­معدنی هستند (Hamilton, 2005)؛ بنابراین این گیاه اهمیت فزاینده­ای برای غذای انسان و حیوان در آینده دارد. با توجه به این مسئله بهبود ساختار گیاه، مولفه­های مربوط به عملکرد و همچنین کیفیت عملکرد دانه (که به ­واسطه­ی محتوای کلی کربوهیدرات و پروتئین نشان­ داده ­می­شود)، از جمله مواردی می­باشند که در تحقیقات در زمینه­ حبوبات از جمله باقلا مد نظر محققان قرار می­گیرد (Ibrahim et al., 2007).

تنظیم­کننده­های رشد گیاهی به ­خاطر تاثیر در رشد و نمو در غلظت­های خیلی ­کم شناخته شده­اند (Jules et al., 1981). در این ­میان تاثیر تنظیم­کنندگی رشد کلرمکوات­ کلراید نخستین­ بار توسط تولبرت (1960)، در طیف وسیعی از گیاهان به ­اثبات ­رسید. هدف اولیه از کاربرد کلرمکوات­ کلراید در تولید گیاهان زراعی به اثر ضد خوابیدگی آن محدود می­شود. نتایج پژوهش­های بعدی نشان­ داد که کاربرد کلرمکوات­ کلراید حتی در غیاب خوابیدگی[2] (ورس) هم باعث افزایش عملکرد در دانه می­گردد (Ma and Smith, 1992). از طرف ­دیگر عناصر ریزمغذی در گیاهان زراعی با تاثیر بر فرایندهای رشد و نموی، شاخص­های کمی و کیفی آنها را تغییر می­دهند (بابائیان و همکاران، 1387). مصرف عناصر ریزمغذی علاوه ­بر نقشی که در افزایش عملکرد کمی و کیفی محصولات کشاورزی دارند، در سلامتی انسان و دام، که از مواد اولیه­ی گیاهی استفاده ­می­کنند، نیز تاثیر بسزایی دارند (پارسا و باقری، 1387). در مطالعات صورت­ گرفته مشخص ­شده ­است که اکثر خاک­های ایران دارای pH  بالا و مقادیر زیادی آهک هستند (ملکوتی و غیبی، 1376؛ غیبی، 1376). در این ­نوع خاک­ها حلالیت عناصر ریزمغذی کم است و همین ­امر منجر به کاهش قابلیت در دسترس ­بودن این عناصر برای عمده­ی گیاهان زراعی می­شود (ملکوتی و غیبی، 1376؛ Sigh et al., 1996). در این­ میان روی از جمله عناصر کم­ مصرفی است که کمبود آن در خاک­های زراعی ایران هم به دلیل موارد ذکر شده در بالا و هم عدم رواج مصرف کودهای محتوی روی عمومیت دارد (ملکوتی و طهرانی، 1378).

با­ توجه به مطالب بالا و به ­دلیل تحقیقات کمی که در مورد اثرات عناصر کم­ مصرف از جمله روی و همچنین کندکننده­های رشد گیاهی مانند سایکوسل بر روی گیاه باقلا صورت گرفته است، انجام بررسی در چنین زمینه­هایی می­تواند کمک قابل­ توجهی به شناخت بهتر و بیشتر اثرات این مواد بر روی گیاه باقلا در جهت افزایش کمیت و کیفیت محصول داشته ­باشد.

اهمیت اقتصادی و غذایی باقلا

 باقلا یكی از مهمترین محصولات زمستانه­ی دارای ارزش‌ غذایی بالا در جهان است (Ibrahim et al., 2007). این گیاه از نظر اهمیت بعد از لوبیا، نخودفرنگی و نخود در مقام چهارم قرار دارد و به­ عنوان یكی از حبوبات اصلی در كشورهای چین، مصر، اتیوپی، شمال­ سودان، منطقه­ی ­مدیترانه و ارتفاعات آمریكای­ لاتین كشت ­می­شود. باقلا در ایران نیز در استان­های گیلان، مازندران، گلستان، لرستان و خوزستان كشت­ می­شود. كل سطح زیر كشت باقلا در كشور حدود 9573 هكتار است كه حدود 7398 هكتار آن به صورت كشت آبی و حدود 2176 هكتار به صورت دیم عمدتاً در شمال كشور كشت­ می­شود. استان لرستان با سطح زیر كشت 2130 هكتار در مقام اول و استان­های گلستان، مازندران، خوزستان و گیلان در مكان­های بعدی قرار دارند. كل تولید باقلا در ایران حدود 13757 تن است كه استان لرستان با تولید 4032 تن باز هم در مقام اول و استان­های گلستان، مازندران و خوزستان در مكان­های بعدی قرار دارند. كمترین مقدار تولید و سطح زیر كشت مربوط به استان­های قم، خراسان شمالی و سمنان است. باقلا در كشورهای صنعتی به­ عنوان غذای دام از جمله اسب، خوك، ماكیان و كبوتر و در كشورهای در حال ­توسعه به عنوان غذای انسان مطرح­ است. ارزش غذایی باقلای سبز كم و بیش مانند نخودفرنگی و لوبیا است، اما ممكن ­است به عنوان سبزی مصرف­ شود یا به صورت خشك شده یا حتی كنسرو شده نیز استفاده ­شود. در هندوستان دانه­های خشك­ شده­ی آن مانند بادام ­زمینی مصرف­ می­شود. كاه آن به عنوان فرش و یا به ­عنوان سوخت در قسمت­هایی از سودان و اتیوپی كاربرد دارد (کاظمی پشت مساری، 1388). علاوه بر این باقلا خواص دارویی برای بیماری­های سنگ ­كلیه، مرض ­كبد و بیماری­های چشمی دارد (Akcin, 1988).

در كنار این كاربردها، ویژگی‌هایی از قبیل عملكرد بالا، دانه­های كوچك، فاكتورهای غیر تغذیه­ای كم، توانایی بالای سازگاری با كشاورزی مدرن، طول ­عمر انبارداری، انتقال آسان و قیمت پایین، این گیاه را برای كشاورزان، كارخانه­داران و از نظر تغذیه­ای جالب­ ساخته ­است (Duc, 1997). از نظر ارزش­ غذایی، باقلا یكی از منابع مهم پروتئین و انرژی برای بسیاری در‌ آفریقا، آسیا و آمریكای لاتین و یك جایگزین خوب برای پروتئین گران گوشت و ماهی می­باشد (Ibrahim et al., 2007). بذور بالغ باقلا سرشار از پروتئین، نشاسته، سلولز، ویتامین و مواد معدنی هستند (Hamilton, 2005).

با وجود ارزش­ غذایی بسیار قابل ­توجه باقلا و كیفیت بالای پروتئین آن و اگر چه تاریخ استفاده از باقلا به­ عنوان غذا بسیار طولانی است، اما هنوز به ­طور جهانی پذیرفته ­نشده است. بیشترین مصرف غذایی آن در مدیترانه­ی­ شرقی و مناطق شرق­ میانه است، اما در همین مناطق نیز مردم فقیر از ‌آن استفاده می­كنند. نكته­ی مهم در ارزش غذایی باقلا وجود اسید آمینه­ی لیزین است كه از جمله اسید آمینه­های ضروری بوده و بدن قادر به ساخت آن نیست. 8/1 درصد از وزن باقلا اسید آمینه­ی لیزین است. جداول زیر به­ ترتیب اسید آمینه­های موجود در‌ باقلا (جدول 1-1)، مقایسه­ی تركیبات آن با سویا (جدول 1-2) و درصد تركیبات ماده­ی خشك آن (جدول 1-3) را نشان­ می­دهند (کوچکی و بنایان اول، 1388).

جدول 1-1- اسید آمینه­های موجود در باقلا بر اساس درصد كل ازت موجود در دانه­ی آن

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اسید آمینه	درصد	اسید آمینه	درصد
اسپارتیك	4	متیونین	4
ترئونین	5/0	لیزین	6/0
سرین	3/0	ایزولوسین	1/0
آسپاراژین	21	لوسین	1/0
گلوتامیك اسید	2/1	تیروزین	3/0
گلوتامین	8/5	فنیل آلانین	5/0
پرولین	4/2	هیستیدین	7/0
گلیسین	1	آرژنین	6/35
آلانین	7/3	آلفا آمینو بوتیریك اسید	4/0
والین	5/0	تریپتوفان	نادر

مأخذ: زراعت حبوبات، کوچکی وبنایان اول(1388)

جدول1-2- مقایسه بین تركیبات سویا و باقلا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یک مطلب دیگر :

خرید پایان نامه حقوق : حقوق مالکیت فکری

 

درصد	سویا	باقلا
رطوبت	25	5
پروتئین	95/90	86
خاكستر	4/2	2/5
نشاسته	بسیار كم	4/0
چربی	1/20	9/0

مأخذ: زراعت حبوبات، كوچكی و بنایان اول(1388)

جدول 1-3- درصد تركیب ماده خشك در بذر باقلا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ترکیب	زمستانه (%)	بهاره (%)
پروتئین خام	5/26	4/31
پروتئین خالص	24	2/28
فیبر خام	9	8
خاكستر	4	4
سیلسیم	1/0	1/0
كلسیم	19/0	16/0
فسفر	68/0	66/0
منیزیم	13/0	13/0
پتاسیم	22/1	14/1
سدیم	02/0	01/0

مأخذ: زراعت حبوبات، كوچكی و بنایان اول(1388)

-3- فرضیات تحقیق

 1. کاربرد سطوح مختلف سایکوسل به صورت محلول پاشی می­تواند باعث کنترل رشد رویشی و افزایش عملکرد رقم باقلای برکت شود.

دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

 

عنوان :

 

بررسی اثر كود بیولوژیك نیتروكسین و كود شیمیایی  اوره بر عملكرد و اجزای عملكرد جو

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروكسین و اوره بر عملكرد و اجزاء عملكرد جو رقم سراسری، آزمایشی به‌صورت  فاكتوریل در قالب طرح بلوك‌های كاملاً تصادفی در 4 تكرار انجام شد. كود نیتروكسین در دو سطح شامل 0 (شاهد) و 3 لیتر در هکتار و اوره در سه سطح شامل 50، 100 و 150 كیلوگرم در هکتار منظورگردید. با توجه بـه نتایج آزمون خاك، نصف کود ازته در زمان کاشت به زمین داده شد. کود فسفره و پتاسه مورد نیاز نیز قبل از كاشت در سطح كرت‌ها پخش گردید. عملیات داشت برای همه كرت‌ها به‌صورت یكسان انجام شد. پس از رسیدن محصول، وزن تر اندام هوایی، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، طول سنبله و وزن خشك اندام هوایی اندازه‌گیری و سپس عملكرد بیولوژیك و شاخص برداشت محاسبه و با استفاده از نرم‌افزار SAS تجزیه واریانس انجام گرفت. نتایج حاصله نشان دادكه اثر نیتروكسین بر کلیه صفات معنی­دار گردید. اثر کود شیمیایی اوره نیز بر کلیه صفات به‌جز وزن تر اندام هوایی معنی‌دار گردید. اثر متقابل کودهای بیولوژیک نیتروکسین و اوره نیز در کلیه صفات مورد مطالعه به­جز میانگین وزن هزار دانه معنی­دار بود. حداكثر عملكرد دانه در تیمار ₁U₂N (3 لیتر در هکتار کود نیتروكسین و 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره) معادل 9/197 گرم در متر مربع و کمترین مقدار عملكرد دانه در تیمار ₃U₀N به مقدار 5/279 گرم در متر مربع حاصل شد. ضمناً در اكثر صفات مورد مطالعه تیمار ₁U₂N حداكثر مقدار را نشان داد.

کلمات کلیدی: جو، نیتروكسین، اوره

 

1-1- مقدمه

افزایش جمعیت جهان با نرخ 7/1 درصد نشان داده که سالانه بیش از 90 میلیون نفر به مصرف‌کنندگان محصولات کشاورزی افزوده می‌شود. لذا، تولید غذا می‌بایست افزایش یابد تا از کمبودهای غذایی جلوگیری گردد. تاكنون، بازدهی محصولات کشاورزی به‌طور چشمگیری افزایش یافته و این افزایش مدیون عواملی از جمله روش‌های مناسب مدیریتی، نظام‌های تولیدی، فنون جدید مبارزه با آفات و بیماری‌ها و استفاده بهینه از آب بوده است. با روندی كه افزایش جمعیت در جهان دارد برای تأمین مواد غذایی در سال‌های آینده بایستی میزان تولیدات كشاورزی و مواد غذایی بسیار افزایش یابد تا بتواند نیازهای غذائی جامعه بشری را مرتفع سازد. جو یكی از محصولات عمده مورد كاشت در مناطق گرمسیری می‌باشد که در تأمین علوفه و دانه بسیار حائز اهمیت می‌باشد كه سالانه جهت تولید این محصول ناچار به استفاده از كودهای شیمیایی می‌باشیم كه این كودها علاوه بر آلودگی محیط زیست باعث افزایش هزینه تولید خواهند شد. یكی از مهم‌ترین مواردی كه امروزه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار گشته و تحقیقات زیادی نیز بر روی آن انجام می‌گیرد، استفاده از برخی ریز موجودات مفید خاكزی است كه همزیستی آنها با گیاهان، تأمین كنندة عناصر غذایی و رشد بهتر آنها می‌باشد كه اصطلاحاً به آنها«كود زیستی»گفته می‌شود (صالح‌راستین، 1380).

اگرچه استفاده از كودهای زیستی از سال‌های گذشته مورد توجه قرار گرفته ولی در سال‌های اخیر توجه بیشتری به این سیستم معطوف شده است. در این سیستم

یک مطلب دیگر :

 

چگونه با شکست احساسی پس از از دست دادنی ویرانگر مواجه شویم؟

 گیاهان می‌توانند از عوامل تولید از جمله آب، مواد غذایی، نور و غیره به نحو مطلوبی استفاده نموده و در افزایش تولید مؤثر باشند و همچنین این كودها باعث جلوگیری از آلودگی‌های زسیت محیطی می‌شوند. با توجه بـه اینكـه سالانه مواد غذایی زیادی از زمین خارج می‌گردد و جهت تغذیه گیاهان ناچار به استفاده از كودهـای شیمیایی می‌باشیم كه این امر با اهداف كشاورزی پایدار سازگار نیست (بای‌بوردی و همكاران، 1380). امروزه در اكثر نقاط دنیا از جمله كشور ما، مصرف افراطی مواد شیمیایی برای دستیابی به عملكرد بالا در محصولات زراعی و جبران كمبود منابع تغذیه‌ای باعث افزایش هزینه‌های تولید همراه با تخریب منابع خاكی، آبی و زیستی شده است (آلكساندر، 2006). آلودگی آب‌های سطحی و زیر زمینی، فشردگی و كاهش باروری و همچنین خصوصیات فیزیكی مثبت خاك‌ها، كاهش كیفیت محصولات كشاورزی به‌ویژه محصولات باغی، جدی بودن تخریب محیط زیست در اثر استفاده نامتعادل از نهاده‌های كشاورزی بخصوص كود شیمیایی و نیز كاربرد روش‌های غلط، همگی باعث شدند تا در بیانیة جهانی غذا از حاصلخیزی خاك به عنوان كلید تحقق امنیت جهانی غذا نام برده شود (فتحی، 1382).

1-2- هدف از اجرای آزمایش

1- تأثیر كود بیولوژیك نیتروكسین بر روی عملكرد و اجزای عملكرد جو. 2- بررسی امكان تلفیق كود شیمیایی اوره با نیتروكسین و كاهش مصرف كود شیمیایی اوره. 3- رسیدن به پایداری در كشاورزی از طریق كاهش مصرف كود شیمیایی و خسارت‌های زیست محیطی.

1-3- فرضیات آزمایش

1- كود بیولوژیك نیتروكسین موجب تولید عملكرد مطلوب در گیاه جو خواهد شد. 2- كاهش مصرف كود اوره در نتیجه مصرف كود نیتروكسین باعث دستیابی به عملكرد بهینه خواهد شد.

1-4- غلات

  غلات به گروه بزرگی از گیاهان زراعی گفته می‌شود كه دانه آنها در تغذیه مردم جهان و تهیه نان نقش عمده‌ای را بر عهده داشته وهمچنین در تغذیه حیوانات و پرندگان و مصارف صنعتی كاربرد وسیعی دارد. غلات شامل گیاهانی از جمله گندم، جو، یولاف، برنج، ارزن، ذرت، چاودار و سورگوم می‌باشد كه از این گروه، گندم و جو در سطح وسیعی از زمین‌های زراعی دنیا كشت می‌گردند به‌طوری‌كه حتی در نواحی نیمه خشك كه برای تولید محصول و رشد و نمو این گیاهان بارندگی نسبتاً كافی است كشت این محصولات موفقیت‌آمیز است. گندم، ذرت و برنج سه محصول مهم هستند كه هریك نزدیك به 4/1 مقدار تولید سالانه كل غلات جهان را تشكیل می‌دهند و پنج گونه دیگر غلات یعنی جو، یولاف، چاودار، ذرت خوشه‌ای و ارزن مجموعاً 4/1 میزان تولید سالیانه غلات را تشكیل می‌دهند ( خدابنده، 1384 ).

1-4-1- اهمیت غذایی غلات

  غلات تأمین كننده هیدرات‌های كربن ( نشاسته، قند و سلولز )، پروتئین، روغن، مواد معدنی و برخی ویتامین‌ها می‌باشد. انسان می‌تواند قسمت اعظم پروتئین مورد نیاز روزانه خود ( 65 تا 80 گرم ) را با خوردن مقدار زیادی غلات تأمین كند. غلات ارزانترین مواد غذایی حاوی پروتئین و نشاسته می‌باشد. بر اساس بررسی‌های ارائه شده توسط مؤسسه علوم غذایی ایران در سه استان سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی و غربی 75 درصد پروتئین مصرفی روزانه افراد از غلات تأمین می‌شود. به‌علاوه نقش غلات در تهیه گوشت، لبنیات و تأمین مواد معدنی و غیره حائز اهمیت است (كردوانی، 1379 ).

1-4-2- اهمیت اقتصادی غلات

  غلات گیاهانی هستند كه به مقدار زیاد و در مساحت وسیعی از زمین‌های كشاورزی دنیا و حتی در نواحی خشك كشت گردیده و محصول كافی تولید تولید می‌نمایند. اهمیت اقتصادی غلات چه از نظر تولید و چه از نظر تغذیه در دنیا بیش از سایر محصولات كشاورزی كشت می‌شود. حتی در مناطقی كه به‌علت متغیر بودن شرایط اقلیمی و یا خشكی محیط امكان تولید محصولی وجود نداشته باشد، به آسانی می‌توان غلات را تولید نمود ( خدابنده، 1384 ). غلات بیشترین سطح زیر كشت را در مناطق كشور به خود اختصاص داده به طوری كه نقش مهمی در سیاست‌گذاری‌های بخش كشاورزی ایفا نموده است. نقش و اهمیت غلات در تغذیه انسان بر همگان آشكار بوده و در كشورهایی كه قادر به تأمین نان مورد نیاز خود بوده و به دیگران احتیاج نداشته باشند اولین قدم در نیل به استقلال اقتصادی و خودكفائی می‌باشد (روستایی و اسكندری، 1387 ). در جامعه كنونی، بخشی از توسعه اقتصادی جامعه بستگی به كشاورزی دارد. زیرا به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به محصولات كشاورزی وابسته می‌باشد ( فتحی، 1382 ).

دانشگاه آزاد اسلامی

 

واحد یاسوج

 

دانشكده كشاورزی، گروه زراعت

 

پایان نامه برای دریافت درجه كارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی (M.Sc.)

 

گرایش:  زراعت

 

عنوان:

 

بررسی اثر تاریخ كاشت و كشت مخلوط ذرت و ماش بر عملكرد و اجزای عملكرد ماش

 

استاد راهنما:

 

دکتر محمدمهدی رحیمی

 

استاد مشاور:

 

دكتر عبدالصمد كلیدری

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

فهرست مطالب

 عنوان               صفحه

چکیده: 1

فصل اول: مقدمه  2

 

1-1-کلیات   2

2-1- فرضیات آزمایش    5

3-1- اهداف آزمایش    5

فصل دوم: مروری بر تحقیقات انجام شده  6

 

2-1- اهمیت ذرت   6

2-2- سطح زیر کشت و تولید ذرت   6

2-3-  اجزای عملکرد دانه  7

2-4- اهمیت حبوبات و ماش   7

2-5-گیاه‌شناسی ماش   9

2-6-تاریخ کاشت   9

2-6-1-تاثیر تاریخ کاشت بر تعداد غلاف در بوته  10

2-6-2- تاثیر تاریخ کاشت بر تعداد دانه در غلاف   11

2-6-3- تاثیر تاریخ کاشت بر وزن صد دانه  12

2-6-4- تاثیر تاریخ کاشت بر عملکرد بیولوژیک   13

2-6-5- تاثیر تاریخ کاشت بر عملكرد دانه  14

2-6-6- تاثیر تاریخ کاشت بر شاخص برداشت   15

2-7-كشت مخلوط  16

٢-7–1- مزایای کشت مخلوط  17

٢-7–1-١- استفاده بهینه از منابع  17

٢-7–1-2- افزایش عملكرد 18

٢-7–1-٣- حفاظت خاك و كنترل فرسایش    18

٢-7-1-٤- حفظ حاصلخیزی خاك   18

٢-7-1-٥- استفاده كارآمد از آب   19

٢-7-1-٦- كنترل آفات و پاتوژن‌ها 19

٢-7-1-٧- كنترل علف‌های هرز در کشت مخلوط  20

٢-7-1-٨- پایداری تولید و كاهش ریسك تولید  20

٢-7-1-٩- حفاظت فیزیكی  21

٢-7-1-١٠- توزیع بهتر كارگر در طول فصل كار 21

٢-7-1-١١- افزایش كیفیت محصول  21

٢-7-1-١٢- حفاظت از سرما و باد 21

٢-7-1-١٣- باقی‌گذاردن بقایای گیاهی بیشتر در خاك   22

٢-7-1-١٤- حفاظت از محیط زیست   22

٢-7-1-١٥- كنترل علف‌های هرز 22

٢-7-2- معایب كشت‌های مخلوط  23

٢-7-2-١- رقابت بین‌گونه‌ای  23

٢-7-2-٢- محدودیت كاربرد ماشین‌آلات كشاورزی  23

٢-7-2-٣- متفاوت بودن نیاز غذایی و مبارزه با آفات و عوامل بیماری‌زا در کشت مخلوط  24

٢-7-2-٤- مدیریت مزرعه  24

٢-7-2-٥- اثرات سوء و زیان‌آور ترشحات ریشه‌ای  24

٢-7-3- عوامل مؤثر در عملكرد کشت مخلوط  24

٢-7-3-1- تراکم  24

2-7-3-2- آرایش مکانی گیاهان  25

٢-7-٣-3- ویژگیهای گیاهی  25

٢-7-3-4- تنش­های ناشی از شرایط دشوار محیطی  26

2-7-4- عوامل مؤثر در كشت مخلوط  26

2-7-4-1- انتخاب گیاهان همراه 26

2-7-5- نحوه تشكیل كشت مخلوط  28

2-7-6- روشهای ارزیابی كشت مخلوط  28

2-7-6-1- نسبت برابری زمین (LER) 29

2-7-6-2- محصول نسبی كل (RYT) 29

2-7-6-3- افزایش یا كاهش عملكرد واقعی (AYT) 30

2-7-6-4- سودمندی كشت مخلوط (IA) 30

2-7-8-كشت مخلوط ذرّت   31

2-7-9- بررسی كشت مخلوط ذرت و سایر گیاهان  34

فصل سوم: مواد و روشها 36

 

3-1- موقعیت جغرافیایی محل آزمایش    36

2-3- مشخصات خاک محل اجرای آزمایش    36

3-3- مشخصات طرح آزمایشی  37

4-3- عملیات آماده‌سازی زمین و كوددهی  38

5-3- كاشت بذور ماش و ذرت   38

6-3-عملیات داشت   38

7-3-برداشت نهایی  38

8-3- شاخصهای اندازه­گیری شده 39

1-8-3- عملکرد 39

2-8-3-  تعداد غلاف در بوته  39

3-8-3-  تعداد دانه در متر مربع (عملکرد دانه) 39

4-8-3-   تعداد دانه در غلاف   39

5-8-3-  عملکرد بیولوژیک   39

6-8-3-   وزن صد دانه  39

7-8-3-  شاخص برداشت   39

9-3- آنالیز داده ها 40

فصل چهارم: نتایج و بحث و پیشنهادات    40

 

4-1- عملکرد دانه ماش   40

4-2- عملکرد بیولوژیک ماش   46

 

4-3- شاخص برداشت   48

4-4- وزن هزار دانه  51

4-5- تعداد دانه در غلاف   53

4-6- تعداد غلاف در بوته  55

4-7- ارتفاع نهایی گیاه 57

4-8- پروتئین دانه  59

4-9- نتیجه‌گیری  71

4-10- پیشنهادات   71

4-11- فهرست منابع: 72

چکیده:

 

به منظور بررسی اثر تاریخ كاشت و كشت مخلوط ذرت و ماش بر عملكرد و اجزای عملكرد ماش آزمایشی به صورت كرت­های خرد شده در قالب بلوكهای كامل تصادفی در سال زراعی 1390- 1389 در پاتاوه در سه تکرار اجرا گردید. در این پژوهش ماش و ذرت به صورت مخلوط افزایشی کاشته شدند. در این آزمایش عامل اصلی شامل سه تاریخ کاشت مختلف ماش (کاشت ماش 15 روز پیش از کاشت ذرت، همزمان با ذرت و کاشت ماش 15 روز بعد از کاشت ذرت) و عامل فرعی شامل نسبت­های مختلف کاشت (کشت خالص دو گیاه و سه نسبت مختلف کاشت 100% ذرت + 5/12% ماش، 100% ذرت + 25% ماش و 100% ذرت + 50% ماش) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر تاریخ کاشت ماش بر تمامی صفات به جزء وزن هزار دانه، ارتفاع نهایی گیاه و همچنین اثر الگوی کاشت بر تمامی صفات به جزء وزن هزار دانه، تعداد دانه در غلاف و پروتئین دانه تأثیر معنی­داری بود. برهمکنش تاریخ کاشت، الگوی کاشت فقط بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در بوته و ارتفاع نهایی تأثیر معنی­دار بود. بیشترین عملکرد دانه ماش مربوط به تاریخ کاشت اول و الگوی کاشت سوم (100% ماش) با 3700 کیلوگرم  و کمترین عملکرد دانه  در  تاریخ کاشت سوم و الگوی کاشت 100% ذرت + 5/12% ماش با 650 کیلو گرم در هکتار بدست آمد.

واژه های كلیدی: ماش، ذرت، كشت مخلوط، تاریخ كاشت، عملكرد و اجزاء عملكرد.

1-1-کلیات

با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و کمبود مواد غذایی، افزایش تولیدات کشاورزی بیش از پیش اهمیت می‌یابد. افزایش سطح زیر کشت، افزایش عملکرد در واحد سطح و افزایش محصول در واحد زمان سه روش افزایش تولیدات کشاورزی محسوب می­شوند (مظاهری 1377). کارشناسان و متخصصان کشاورزی اعتقاد دارند که افزایش تولید غذا در جهان از طریق افزایش سطح زیر کشت بیش از سطح موجود دیگر میسر نیست. زیرا هر جا که آب و زمین مناسبی وجود داشته است، کاشت هم صورت گرفته است. حتی بعضی از کشورها مثل هلند و چین با خشک­ كردن حاشیه دریاها، زمین قابل کشت ایجاد کرده­اند (میرهادی، 1372). در کشورهای در حال توسعه همانند ایران هم زمین­های حاصلخیز و قابل کشت فراوانی وجود دارد که در حال حاضر بدون کشت رها شده­اند، ولی محدودیت آب مانع از به زیر کشت در‌آوردن اراضی می­شود (میرهادی، 1372). لذا این امر، به ویژه در کشورهای در حال رشد از طریق افزایش در واحد سطح مقدور است.  افزایش عملكرد گیاهان زراعی منجر به ایجاد فشار بر منابع طبیعی گردیده و پایداری سیستم­های كشاورزی را تهدید می­كند. زیرا كه این افزایش عملكرد چه با استفاده از رقم ‌های اصلاح شده و چه با كاربرد

یک مطلب دیگر :

 

اعتماد به نفس از دیدگاه رویکردهای روانشناسی

 كود شیمیایی و سموم دفع آفات منجر به استفاده مفرط و بی‌رویه از منابع طبیعی تجدید نشدنی شده است و پایداری سیستم را به خطر می‌اندازد و آن چه مسلم است كشاورزی پایدار را نباید تنها به عنوان مجموعه­ای از روش­ها به حساب آورد بلكه باید آن را نوعی بینش قلمداد نمود كه در آن جنبه­های مختلف اقتصادی، اجتماعی و حتی فلسفی نهفته است و ابعاد فرهنگی آن كمتر از جنبه­های فنی و تكنیكی مربوطه نیست. كشاورزی پایدار، مستمر و در عین حال سودمندترین نحوه استفاده از انرژی خورشید و تبدیل آن به محصولات كشاورزی است كه بدون تخریب خاك، آب و محیط زیست انجام می گیرد (شایگان و همکاران، 1387). افزایش محصول در واحد زمان كه سومین راه حل افزایش تولیدات گیاهی است از طریق کاشت دو یا بیشتر از دو گیاه زراعی در یک مزرعه در هر سال یا زراعت چند کشتی  نیز امکان‌پذیر است (مظاهری 1377). كه این خود یكی از شیوه‌های كشاورزی پایدار محسوب می‌شود و با بهره‌گیری از اصل تنوع گیاهی در مزرعه موجب افزایش تولید، حفظ حاصلخیزی خاك و كنترل فرسایش و در مجموع بهره‌برداری بهینه از منابع می‌شود (مظاهری ١٣٧5). با بررسی منابع موجود روشن می‌گردد كه چند كشتی یكی از كهن‌ترین روش‌های زراعت در بین ملل متمدن عهد باستان به ویژه در مناطقی همانند آفریقا، جنوب‌شرقی‌آسیا، آمریكای مركزی و برخی نواحی مدیترانه بوده است و در این مناطق به‌كارگیری این روش سوددهی مكفی همراه داشته است. برآوردهای كمی نشان می‌دهد كه در آفریقا از جمله در كلمبیا ٩٠ در صد از كشت انواع لوبیا به‌صورت چند كشتی بوده و در مناطق گرمسیر درصد زمین‌های زیر كشت مخلوط از ١٧ در صد در هندوستان تا بیش از ٩٤ در صد در مالاوی متغیر است. همچنین در سال ١٩٢٣، ٥٧ در صد سطح زیر كشت سویا در تركیب با ذرت بوده است (Vandenmeer, 1989).

سیستم زراعت چند كشتی به انواع همزمان و غیر همزمان تقسیم بندی می­گردد. یكی از انواع چند كشتی همزمان، کشت مخلوط ردیفی  است. کشت مخلوط در مناطق گرمسیری دنیا به‌طور گسترده متداول می‌باشد. در حال حاضر این سیستم در مناطق معتدل نیز به‌سرعت در حال گسترش است (واندرمیر ١٣٧٩). كشت مخلوط از نظر پایداری در بعد زمان و مكان مزیت دارد. در مناطقی كه شرایط آب و هوایی در سال‌های مختلف متغیر است، كشت مداوم یك گیاه در سال‌های متوالی نمی‌تواند محصول خوبی به همراه داشته باشد در حالی كه تركیبی از گیاهان با نیاز‌های اكولوژیك متفاوت نوعی اطمینان برای زارع محسوب می‌شود (مظاهری ١٣٧7). پایداری زراعت مخلوط در دراز مدت اهمیت زیادی دارد چون نیازهای گونه‌های گیاهی به مواد غذایی و سایر عوامل متفاوت است. كشت مداوم یك گیاه در یك قطعه زمین باعث ایجاد كمبود مواد غذایی شده و شیوع آفات و بیماری‌ها را به همراه دارد. انتخاب مخلوط مناسب از گیاهان زراعی این مشكل را برطرف می‌كند. كشت یك گیاه لگوم با یك گیاه غیر لگوم با این هدف انجام می‌شود كه علاوه بر كنترل آفات و بیماری‌ها، ضمن جلوگیری از فرسایش خاك،‌ كاهش مصرف نیتروژن را نیز به‌همراه دارد (مظاهری ١٣٧5). اگر چه كشت مخلوط از نظر بیولوژیكی بر تك‌كشتی ارجحیت دارد، ولی در جامعه امروزی سودمندی بیولوژیك ملاك نیست و در تصمیم گیری زارع برای انتخاب سیستم كشت مسائل اقتصادی نقش فراتری دارد. بدیهی است كه عملیات كاشت، داشت و برداشت زراعت مخلوط به كارگر بیشتری (نسبت به تك كشتی) نیاز دارد ولی در عوض میزان مصرف علف‌كش و سموم گیاهی و كودهای شیمیایی كاهش می‌یابد. بنابراین در مناطقی كه درصد بیكاری زیاد و سرمایه اندك است و پایداری در كشاورزی از طریق كاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و حفظ محیط زیست مهم می باشد، زراعت مخلوط به عنوان یك راه حل پیشنهاد می‌گردد (مظاهری، ١٣٧5).

دلیل مهم افزایش محصول در سیستم کشت مخلوط، به دلیل استفاده بهتر از عوامل محیطی مانند نور، آب و مواد غذایی موجود در خاک است (Banik and et al, 2006). در واقع در کشت مخلوط، استفاده بهینه از منابع محیطی مانند آب، نور، خاک و مواد غذایی به اختلاف ارتفاع، نحوه قرار گرفتن اندام‌های هوایی و زیر زمینی و نیاز غذایی متفاوت گیاهان نسبت داده می‌شود (هاشمی دزفولی، 1379). البته كشت هر نوع گیاهی به‌صورت مخلوط الزاماً موجب افزایش عملکرد نمی‌شود، این مسأله عمدتاً تحت تأتیر پدیده رقابت درون گونه‌ای و برون گونه‌ای در جوامع گیاهی مخلوط می‌باشد. لذا با مطالعه خصوصیات فیزیولوژیكی، مرفولوژیكی و ژنتیكی گیاهان مخلوط شونده می‌توان گیاهانی را برگزید تا در تركیب جدید مقادیر كمتر تحت تأثیر رقابت قرار گیرد (مظاهری، ١٣٦8).

با توجه به خصوصیات فیزیولوژیك گیاهان می‌توان گفت كه در کشت مخلوط معمولاً سودمندی زمانی حاصل می‌شود كه گیاهان تشكیل دهنده مخلوط از نظر نحوه و میزان جذب عوامل رشد با یكدیگر متفاوت باشند و در نتیجه اگر در مجاورت یكدیگر قرار گیرند حداكثر استفاده را از منابع خواهند نمود. این موضوع از نظر رقابت چنین تفسیر می‌شود كه اجزای مخلوط در جذب مواد با هم رقابت نمی‌كنند و به عبارت دیگر رقابت برون گونه‌ای كمتر از درون‌گونه‌ای است، لذا حداكثر سودمندی زمانی حاصل می‌شود كه میزان رقابت حداقل باشد. اختلاف مورفولوژیك نیز در کشت مخلوط از اهمیت خاصی برخوردار است. تركیبی از گیاهان با تفاوت در حجم و گستردگی تاج پوشش باعث استفاده بهتر از نور می‌شوند و تركیبی از سیستم های مختلف ریشه‌ای جذب بیشتر آب و مواد غذایی را به دنبال خواهد داشت (مظاهری، ١٣٧5). سرانجام خصوصیات ژنتیكی نظیر سرعت جوانه‌زنی و ظرفیت جذب آب و مواد غذایی و اكسیژن نیز در میزان و نحوه گونه‌ها تأثیر به‌سزایی دارند (مظاهری، ١٣٧7)

یكی از مهم­ترین عوامل مطرح در روش کشت مخلوط ثبات عملكرد و كاهش خطرات در تولید است. یكی از ویژگی‌های دیگر کشت مخلوط كه اگر به ‌دلایلی شرایط محیطی برای رشد یك گیاه نامطلوب گردد، گیاه دوم با استفاده بیشتر از منابع، می‌تواند عملكرد قابل قبولی را در واحد سطح تولید كند. با توجه به اینكه تحقیقات مربوط به شیوه‌های کشت مخلوط بر روی گیاهان گرمسیری متمركز شده است، ولی بررسی‌های تكمیلی در مناطق معتدله نیز و حتی سردسیری نیز ضروری به ‌نظر می‌رسد (جوانشیر و همکاران، 1379). در کشت مخلوط، استفاده از گیاهان تیره لگومینوز به ‌دلیل ویژگی منحصر به فرد در تثبیت بیولوژیك نیتروژن و تولید پروتئین بالا كارایی سیستم را افزایش می­دهد (عطری، 1377، جوانشیر و همکاران 1379).

انتخاب تاریخ‌کاشت مناسب یکی از فنون زراعی است که با رعایت آن حداکثر محصول بدست خواهد آمد. از آنجایی که طول مراحل مختلف نمو تابعی از دو عامل اصلی حرارت و طول روز است؛ ممکن است تاریخ‌کاشت را به نحوی تغییر داد که مراحل مختلف نمو گیاه با وضعیت حرارت و طول روز موجود طی فصل رشد انطباق مناسبی یافته و میزان رشد رویشی و زایشی مطلوبی بدست آید. بدین لحاظ لازم است اطلاع کامل و صحیحی از خصوصیات رشد و نمو و نیازهای اکولوژیک محصول مورد کاشت و عوامل محیطی داشت تا بتوان تاریخ‌کاشت مناسبی را انتخاب نمود.

كاشت دو یا چند محصول در سال، موجب استفاده مؤثر از منابع طبیعی موجود در بخش كشاورزی و افزایش بازدهی اقتصادی آنها می‌شود و در بسیاری از مناطق كشور مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به مراتب فوق اهمیت كشت مخلوط از جنبه كشاورزی پایدار و نقش آن در كاهش مصرف كودهای شیمیایی و سموم دفع آفات بیش از پیش روشن می­شود. در این تحقیق اثر كشت مخلوط ذرّت و ماش و تاریخ کاشت بر عملكرد و اجزاء عملكرد ماش بررسی شده است.

2-1- فرضیات آزمایش

1-تاریخ كاشت بر عملكرد و اجزاء عملكرد ماش تأثیر گذار است.

2- تغییر در تراكم­های ماش بر عملكرد و اجزاء عملكرد ماش و ذرت تأثیر گذار است.

3- نسبت برابری زمین در كشت مخلوط ذرت و ماش بزرگتر از یك است.

3-1- اهداف آزمایش