فصل دوم: مبانی دعوای اضافی…………………………………………………………………………………………..29
1-2- مبحث اول: مفهوم ادعای جدید……………………………………………………………………………………..30
1-1-2- بند اول: به اعتبار تغییر سبب دعوا……………………………………………………………………………….32
2-1-2- بند دوم: به اعتبار تغییر خواسته………………………………………………………………………………….33
3-1-2- بند سوم: به اعتبار تغییر اصحاب دعوا……………………………………………………………………………33
2-2- مبحث دوم: بررسی تقابل دعوای اضافی با اصول دادرسی……………………………………………………..36
3-2- مبحث سوم: مبانی دعوای اضافی………………………………………………………………………………….49
1-3-2- گفتار اول: مصالح اصحاب دعوا…………………………………………………………………………………….49
2-3-2- گفتار دوم: مصالح نظام قضایی……………………………………………………………………………………51
فصل سوم: مصادیق دعوای اضافی و شرایط اقامه آن………………………………………………………………….53
1-3- مبحث اول: مصادیق دعوای اضافی در حقوق ایران……………………………………………………………….55
1-1-3- گفتار اول: مصادیق مربوط به خواسته دعوا……………………………………………………………………..55

1-1-1-3- بند اول: افزایش خواسته……………………………………………………………………………………….55
2-1-1-3- بند دوم: کاهش خواسته……………………………………………………………………………………….57
3-1-1-3- بند سوم: تغییر خواسته………………………………………………………………………………………..59
2-1-3- گفتار دوم: مصادیق مربوط به تغییر دعوا…………………………………………………………………………61
1-2-1-3- بند اول: تغییر درخواست………………………………………………………………………………………..61
2-2-1-3- بند دوم: تغییر نحوه دعوی………………………………………………………………………………………63
3-2-1-3- بند سوم: دعاوی موضوع ماده 103 قانون آیین دادرسی……………………………………………………66
2-3- مبحث دوم: شرایط اقامه و نحوه رسیدگی به دعوای اضافی……………………………………………………68
1-2-3- گفتار اول: شرایط اقامه دعوای اضافی…………………………………………………………………………..68
1-1-2-3- بند اول: وحدت منشأ و ارتباط دعوای اصلی و اضافی……………………………………………………….68

یک مطلب دیگر :

2-1-2-3- بند دوم: مهلت اقامه دعوای اضافی…………………………………………………………………………..72
2-2-3- گفتار دوم: نحوه رسیدگی به دعوای اضافی……………………………………………………………………75
1-2-2-3- بند اول: تقدیم دادخواست……………………………………………………………………………………..75
2-2-2-3- بند دوم: پرداخت هزینه دادرسی و ضمانت اجرای آن……………………………………………………….76
3-2-2-3- بند سوم: صدور رای و طرق شکایت از آن……………………………………………………………………79
نتیجه گیری………………………………………………………………………………………………………………….80
فهرست منابع……………………………………………………………………………………………………………….82
چکیده:
بر اساس قانون آیین دادرسی، خواهان می تواند در خواسته اولیه خود تغییراتی اعمال نماید؛ این اختیار در حقوق ما به دعوای اضافی مشهور می باشد، باید دانست که دعوای اضافی اگر چه در زمره دعاوی طاری قرار می گیرد، اما در میان حقوقدانان مغفول مانده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این در حالی است که در حقوق سایر کشورها مانند فرانسه و لبنان به این دعوا اهمیت قابل توجهی داده اند، مبانی این دعوا را باید اصل جلوگیری از صدور احکام معارض و جلوگیری از اطاله دادرسی دانست، از طرف دیگر به نظر می رسد دعوای اضافی در تقابل با اصل تغییر ناپذیری دعوا قرار دارد. زیرا بر اساس این اصل هنگامی که دعوا اقامه شد و ثبات یافت، اصحاب دعوا دیگر نمی توانند در این خصوص تغییراتی را اعمال نمایند، در حالی که مقنن در ماده 98 قانون جدید، صریحا موضعی خلاف این اصل را اتخاذ نموده است، در خصوص شرایط و احکام این دعوی نیز بین حقوقدانان اختلاف زیادی وجود دارد، به نظر می رسد آنچه را که باید به عنوان جمع دیدگاه ها بیان داشت، دعوای اضافی اصولا نیازمند تقدیم دادخواست می باشد، بر همین اساس در صورتی که دادخواست تقدیم شد هزینه دادرسی نیز باید پرداخت گردد، البته در این میان باید مواردی مثل تغییر نحوه دعوی را مجزا دانست و همه را به یک صورت رفتار نکرد، باید دانست که علیرغم نظر مخالفی که وجود دارد، برای دعوای اضافی فقط مهلت تا پایان اولین جلسه دادرسی وجود خواهد داشت.
1- مقدمه
بیان مسئله
یکی از دعاوی طاری که در حقوق ما کمتر مورد توجه قانون‌گذار و نویسندگان حقوقی قرار گرفته، دعوای اضافی است.برخلاف سایر دعاوی طاری(دعوای تقابل، جلب و ورد ثالث)، در قانون آیین دادرسی مدنی تنها یک ماده(ماده 98)بدان اختصاص پیدا کرده و در پاره‌ای از مهم‌ترین کتاب‌های آیین دادرسی به ذکر مثال‌هایی جهت توضیح مصادیق آن اکتفا شده است.بدین جهت، ابهامات و پرسش‌های بیشتری، در مقایسه با سایر دعاوی طاری، در مورد این دعوی وجود دارد. (حسن زاده، مهدی، 1390، ص 2).