1-2-4 تاریخچه تئاتر خصوصی در ایران. 30

بخش دوم-آسیب شناسی تئاتر. 31

1-3 آسیب شناسی تئاتر. 31

1-3-1 آسیب شناسی تئاتر دولتی.. 38

1-3-2 آسیب شناسی تئاتر خصوصی.. 39

1-4 مخاطب تئاتر. 44

1-4-1 طبقه مرفه. 49

1-4-2 طبقه متوسط.. 50

1-4-3 طبقه ضعیف… 50

فصل دوم: 51

شیوه‌های اطلاع‌رسانی… 51

و تبلیغات در تئاتر. 51

2-1 شیوه های اطلاع رسانی.. 52

2-1-1 قبل از انقلاب در ایران. 53

2-1-2 بعد از انقلاب در ایران. 54

بخش دوم-تبلیغات.. 55

2-2 تبلیغات چیست؟. 55

2-3 تاریخچه تبلیغات تئاتر در ایران.. 59

2-4 اهداف تبلیغات.. 60

2-5 کاربرد تبلیغات.. 63

 

2-6 اصول کار تبلیغات.. 66

2-6-1 اصول کیفیت… 70

2-6-2 اصل کیفیت… 71

2-6-3 اصل شیوه بیان. 72

2-6-4 اصل مناسبت… 72

2-7 اهمیت تبلیغات.. 73

2-8 انواع تبلیغات.. 74

2-8-1 تبلیغات فرهنگی.. 76

2-8-2 تبلیغات تجاری.. 77

2-9 اَشکال تبلیغات.. 79

2-9-1 جمعی.. 79

2-9-2 فردی.. 80

2-10 شیوه های ابتکاری.. 80

2-11 تجربیات تماشاچیان.. 81

2-12 جذب حامی مالی.. 84

2-13-پیشینه تحقیق.. 85

2-13-1 تحقیقات داخلی.. 85

2-13-2 تحقیقات خارجی.. 87

فصل سوم: 88

روش‌شناسی تحقیق.. 88

3-1- مقدمه. 89

3-2- روش تحقیق.. 90

3-3- جامعه آماری.. 91

3-4- نمونه آماری.. 91

3-5- ابزار تحقیق.. 92

3-6- روش های آماری مورد استفاده. 93

3-7- جمع بندی فصل سوم. 93

فصل چهارم: 94

یافته‌های تحقیق در تبلیغات تئاتر ایران 94

یک مطلب دیگر :

4-1- مقدّمه. 95

4-2- آمار توصیفی.. 96

4-2-1-بررسی ویژگی جامعه از لحاظ جنسیت… 96

4-2-2-بررسی ویژگی جامعه از لحاظ تاهل.. 97

4-2-3-بررسی ویژگی جامعه از لحاظ وضعیت سطح تحصیلات… 99

4-2-4-بررسی ویژگی جامعه از لحاظ وضعیت سن.. 101

4-2-5-بررسی درصدی توزیع پاسخ ها به تفکیک هر عامل.. 103

4-3- نتایج حاصل از آمار استنباطی و بررسی وضعیت متغیرهای تحقیق.. 106

4-3-1- بررسی وضعیت سوالات… 106

فصل پنجم: 111

تحلیل تبلیغات تئاتر در ایران با نمونه پژوهشی نمایش بیوه‌های غمگین سالار جنگ… 111

5-1- تحلیل. 112

5-2- نمایش بیوه های غمگین سالار جنگ در سالن چهارسوی تئاتر شهر. 123

نتیجه‌گیری.. 126

منابع.. 130

پیوست.. 137

بخش اول: مشخصات جمعیت شناختی: 137

بخش دوم: سوالات تخصصی.. 137

مقدمه

تبلیغات یکی از راه های رایج جلب نظر مخاطب به سوی یک کالا است. حال ممکن است این کالا محصولی صنعتی و تجاری و یا محصولی هنری باشد. مسلماَ تبلیغات در عرصۀ هنر تا حدودی با تبلیغات یک محصول تجاری متفاوت است. تبلیغات در هنر ابتدا فرهنگ سازی و بسترسازی لازم برای رشد و گسترش نوعی از تفکر در جامعه است. این تعبیر که تبلیغات هنری مانند پیام های بهداشتی است، بیراه نیست. چراکه پیام ها و دستورالعمل های بهداشتی و پزشکی برای سلامتی جسم و جان و تبلیغات هنری به قصد پرورش و تیمار روح و روان است.

در کشور ما پس از محصولات سینمایی که سال هاست جایگاه و اهمیت خاصی در تبلیغات شهری یافته اند، اخیراً با توجه خاص مسئولان، هنر تئاتر نیز به این سلاح قوی مجهز شده است. بیلبوردها، پوسترهای بزرگ و بنرهایی که در سطح شهر با نام و نقش هنرمندان این عرصه مزین می شوند، دلیلی بر این مدعا هستند. هنر نمایش در راه بهره گیری از این امکان تبلیغی تازه در اول راه است و هنوز نیاز به آزمون و خطاهای بسیاری دارد.

بنابراین باید تلاش نمود تا تاثیر تبلیغات را بر افزایش و جذب مخاطب تئاتر بررسی نمود. تحقیق حاضر تلاش دارد به این موضوع بپردازد.در چنین شرایطی این سوال مطرح می‌شود که آیا همچون گذشته، تبلیغات توانایی نفوذ و تاثیرگذاری بر مخاطبان را دارد؟

بیان مساله

تبلیغات یکی از راه های رایج جلب نظر مخاطب به سوی یک کالا است. حال ممکن است این کالا محصولی صنعتی و تجاری و یا محصولی هنری باشد. به طور کلی با اختراع ماشین چاپ و سپس رادیو و تلویزیـون و دیـگر رسانه‌های جمعی، تبلیغات رشد گسترده ای یافت. براین اساس امروزه شاهد بمباران تبلیغاتی هستیم. هنگامیکه در حال تماشای تلویزیون یا در حال شنیدن برنامه مورد علاقه خود از رادیو هستیم و یا زمانیکه در اینترنت در حال جستجو و یا مـشاهده سـایتهای مـختلف مـی‌باشیم، بـطور مــداوم در مـعرض تبلیغات مختلف قرار داریم. حتی هنگامی که در حال عبور از خیابان نیز هستیم با تابلوهای تبلیغاتی مختلف مواجه می شویم.

تبلیعات هنری نیز در جوامع پیشرفته، دوران گذار خود را از آزمون و خطا پشت سر گذاشته است.بطوریکه نیم نگاهی به نحوه اجرای آثار نمایشی، این مساله را ثابت میکند که اطلاع رسانی و تبلیغات در کشورهای پیشرفته، تامل و دور از محدودیت و با هدف داشتن گیشه داغ تر انجام میشود.

اما در جوامع در حال توسعه و از جمله ایران، واقعیت به گونه دیگری است. با اندک مطالعه در مقوله تئاتر ایران، جای خالی تبلیغات کاملا احساس میشود.قابل توجه اینکه در شرایط موجود، نسبت تبلیغاتی که برای تئاتر در کشور ما صورت میگیرد، یک دهمِ تبلیغاتی است که خرج سینما میشود؛و این بی ارتباط با محدودیت سالن های تئاتر، درآمد ناچیز دست اندرکاران و هزینه های سنگین اجرایی که معضل بزرگ و تاریخی اجرای نمایش در ایران است، نیست.

حال اگر به مشکلات فوق، این نحوه تفکر را که هزینه های تبلیغاتی نیز، بار سنگین هزینه های اجرایی را سنگین تر میکنداضافه کرد، دیگر رغبتی برای اجرای نمایش باقی نمی ماند.در صورتیکه تجربه در بسیاری از کشور های صاحب تئاتر نشان داده است که بکارگیری تبلیغات حساب شده میتواند بنیان اجرای تئاتر را متحول کند.حال با چنین پشتوانه ای تلاش میشود در این پایان نامه به این پرسش پاسخ داده شود که آیا در ایران شگرد های تبلیغاتی میتواند در جذب مخاطب موثر واقع شود؟