زمانبندی ماشینهای مجازی متمرکز به کمک تحلیل تداخل بارهای کاری |
3-2 تحقیقات مرتبط.. 33
فصل چهارم. 38
طرح مسأله. 38
4-1 تداخل عملکرد. 39
4-2 دلایل بروز تداخل عملکرد. 39
4-3 سنجش تداخل.. 41
4-4 الگوریتم زمانبندیIAS.. 45
فصل پنجم. 49
یافتههای تحقیق.. 49
5-1 ترکیب بارهای کاری از نوع پردازنده و شبکه. 50
5-2 ترکیب بارهای کاری از نوع شبکه. 51
5-3 ارزیابی.. 52
فصل ششم. 58
نتیجه گیری و کارهای آتی.. 58
6-1 نتیجه گیری.. 59
6-1 کارهای آتی.. 60
مقدمه
مجازیسازی یکی از تکنیکهای پایه در معماری مراکز است که به خصوص در سالهای اخیر به طور چشمگیری در راهاندازی خدمات الکترونیک به کار میرود. این فناوری با
یک مطلب دیگر :
متن کامل پایان نامه اضطراب اجتماعی
ایجاد ماشینهای مجازی بر روی یک سختافزار، امکان استفادهی بهینه از سختافزار و سهولت در نگهداری را فراهم نموده و راندمان و دسترسپذیری منابع را به طور قابل توجهی بالا میبرد. با این وجود تمامی مزایای این فناوری، استفادهی بهینه از امکانات آن امری ضروری در جهت حفظ کارایی سیستم خواهد بود.
1-2 اهداف تحقیق
جداسازی یکی از مهمترین امتیازات فناوری مجازیسازی به شمار میآید. یکی از مهمترین جنبههای جداسازی، جداسازی کارایی[1] است، به این معنا که عملکرد ماشینهای مجازی بر روی یک بستر فیزیکی مشترک، نباید بر روی کارایی دیگر ماشینهای مجازی در حال اجرا تاثیرگذار باشد و هر ماشین مجازی به طور کاملا مستقل از دیگر ماشینهای در حال اجرا بر روی میزبان مشابه عمل نماید. مجازیسازی امکان اجرای برنامههای متنوع در محیطهای مجزا را از طریق ایجاد چندین ماشین مجازی بر روی بسترهای سختافزاری ایجاد میکند. در مجازیسازی، اشتراک منابع بین ماشینهای مجازی از طریق ناظر ماشین مجازی انجام میگیرد. اگرچه ناظرها قادر به تسهیم منابع و اختصاص هر یک از سهمها به ماشینهای مجازی هستند اما تحقیقات نشان میدهد که برنامههای کاربردی که بر روی ماشینهای مجازی در حال اجرا هستند بر نحوه عملکرد برنامههای کاربردی در حال اجرا بر روی ماشینهای همسایه تاثیر خواهند داشت. در واقع میزان تداخل[2]، وابسته به درجه رقابت همزمان برنامههای در حال اجرا برای کسب منابع اشتراکی است. در عمل به دلیل مشترک بودن منابع فیزیکی، رفتار هر یک از ماشینهای مجازی بر نحوه عملکرد دیگر ماشینهای مجازی در حال اجرا اثر خواهد گذاشت و تداخل انواع بارکاری[3] مربوط به برنامههای کاربردی باعث ایجاد تغییرات قابل توجه در کارایی برنامههای کاربردی میشود. بنابراین اهدافی که این تحقیق دنبال میکند عبارتند از:
– بررسی وجود تداخل کارایی و تاثیر بارهای کاری متفاوت بر نحوه عملکرد ماشینهای مجازی ترکیب شده بر روی میزبان مشترک
– ارایه مدلی از تداخل کارایی برای اندازهگیری تداخل
– ارایه الگوریتم زمانبندی ماشینهای مجازی بر روی ماشین فیزیکی مشابه با استفاده از مدل ارایه شده به منظور افزایش کارایی ماشینهای مجازی.
1-3 توجیه ضرورت انجام طرح
در چند سال اخیر، فناوری مجازیسازی به دلیل مزیتهای فراوان آن مانند استفادهی بهینه از منابع، دسترسپذیری بالا و جداسازی محیطهای اجرایی مورد توجه ویژهای قرار گرفته است. با وجود این مزایا، این فناوری در بسیاری از موارد کارایی مناسبی را از نظر کارایی ترکیب و نحوهی زمانبندی ماشینهای مجازی فراهم نمیکند. به این معنا که کارایی برنامههای کاربردی در محیطهای مجازی نسبت به کارایی برنامهکاربردی زمان اجرا بر روی یک ماشین فیزیکی راضی کننده نیست. ناظر ماشین مجازی، وظیفهی تخصیص منابع فیزیکی به ماشینهای مجازی را بر عهده دارد. به دلیل مشترک بودن منابع فیزیکی و سربار ناشی از این اشتراک، رفتار هر یک از ماشینهای مجازی بر نحوه عملکرد دیگر ماشینهای مجازی در حال اجرا اثر خواهد گذاشت و تداخل انواع بارکاری مربوط به برنامههای کاربردی باعث ایجاد تغییرات قابل توجه در زمان اجرای برنامههای کاربردی میشود. بنابراین به نظر میرسد با محبوبتر شدن فناوری مجازیسازی، مسالهی زمانبندی ماشینهای مجازی متمرکز با در نظر گرفتن تداخل نوع بارکاری آنها امری ضروری است.
فرم در حال بارگذاری ...
[چهارشنبه 1399-08-07] [ 10:34:00 ب.ظ ]
|