2-5-2- محیطهای اجرایی چندگانه… 9
2-5-3- سختافزار مجازی… 9
2-5-4- سیستمعاملهای چندگانه همزمان… 9
2-5-5- اشکالزدایی… 10
2-5-6- مهاجرت نرمافزار… 10
2-5-7- بستهی پیشنصب مجازی… 10
2-5-8- تجمیع كارگزار… 10
2-6- سطوح مختلف مجازیسازی.. 14
2-6-1- معماری یک سیستم قابل مجازی سازی… 14
2-6-2- مجازیسازی در سطح معماری مجموعه دستور… 18
2-6-3- مجازیسازی در سطح انتزاع سختافزار… 19
2-6-4- مجازیسازی در سطح سیستمعامل… 24
2-6-5- مجازیسازی در سطح برنامهی کاربردی… 26
2-6-6- مجازیسازی در سطح کتابخانه… 29
2-7- پردازش ابری.. 30
2-7-1- تاریخچه… 30
2-7-2- مزایای اقتصادی ابر… 31
2-7-3- انواع ابر پردازشی… 32
فصل 3: تحقیقات مرتبط 33
3-1- مقدمه.. 34
3-2- رویكردهای متفاوت به زمانبندی ماشینهای مجازی.. 34
3-2-1- مزایا و معایب رویکردهای زمانبندی ماشینهای مجازی 36
فصل 4: الگوریتم DVMS 37
4-1- مقدمه.. 38
4-2- ملاحظات زمانبندی در یک محیط پردازش ابری.. 38
4-2-1- کارایی… 38
4-2-2- هزینه… 38
4-2-3- همجواری… 39
4-2-4- قابلیت اعتماد و دسترسپذیری مستمر… 39
4-3- چالشهای زمانبندی.. 39
4-4- الگوریتم ارایه شده برای زمانبندی ماشینهای مجازی 39
4-4-1- نگاشت مسالهی زمانبندی به مسالهی کوله پشتی… 40
4-4-2- مدل سیستم… 40
4-4-3- فرمولبندی مساله… 40
4-4-4- الگوریتم DVMS.. 42
4-4-5- قضیه… 45
4-4-6- بررسی پیچیدگی زمانی الگوریتم:… 47
4-4-7- پیچیدگی فضایی الگوریتم:… 48
فصل 5: ارزیابی الگوریتم ارایه شده 49
5-1- مقدمه.. 50
5-2- شرایط و محدودیتهای ارزیابی.. 50
5-2-1- مشخصات سختافزاری و نرمافزاری محیط ارزیابی… 51
5-3- فرضها و تعریفها.. 51
5-4- بررسی زمان اجرای الگوریتم.. 52
5-4-1- تعداد ماشینهای فیزیکی ثابت، تعداد ماشینهای مجازی متغیر 52
5-4-2- تعداد ماشینهای مجازی ثابت، تعداد ماشینهای فیزیکی متغیر 55
5-5- مقایسه الگوریتم DVMS با دو الگوریتم پایه.. 56
5-5-1- الگوریتم تصادفی… 57
5-5-2- الگوریتم توازن بار… 57
5-5-3- روش مقایسه الگوریتم DVMS با الگوریتم تصادفی و چرخشی 57
فصل 6: نتیجهگیری و كارهای آینده 61
6-1- نتیجهگیری.. 62
6-2- کارهای آینده.. 62
یک مطلب دیگر :
منابع 64
فهرست شكلها
شکل (1-1) ساختار پایاننامه.. 4
شکل (2-1) ناظر ماشین مجازی و ماشینهای مجازی.. 8
شکل (2-2) تجمیع كارگزارها.. 11
شکل (2-3) مشكل مقیاسپذیری تجمیع كارگزارها.. 13
شکل (2-4) سطوح انتزاعی مجازیسازی.. 16
شکل (2-5) ساختار ماشین مجازی مستقل.. 21
شکل (2-6) ساختار ماشین مجازی میزبانی.. 22
شکل (2-7) معماری VMware Workstation. 23
شکل (2-8) معماری VMware ESX.. 24
شکل (2-9) یك ماشین با دو jail 26
شکل (4-1) شبهكد الگوریتم DVMS. 42
شکل (4-2) فاز دوم از بخش اول الگوریتم.. 44
شکل (4-3) بخش دوم الگوریتم DVMS. 45
شکل (4-4) شبه كد محاسبهی تداخل دو به دوی ماشینهای مجازی 47
شکل (4-5) شبهكد تداخل بین ماشینهای زمانبندی شده و ماشینهای زمانبندی نشده.. 48
شکل (5-1) نتیجهی آزمایش شماره 1.. 53
شکل (5-2) نتیجهی آزمایش شماره 2.. 53
شکل (5-3) نمودار تلفیقی دو آزمایش 1و2.. 54
شکل (5-4) نتیجهی آزمایش شماره 3 و4.. 55
شکل (5-5) نتیجهی زمانبندی 100 ماشین مجازی.. 56
شکل (5-6) مقایسهی زمان اجرای ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش.. 58
شکل (5-7) مقایسهی زمان اجرای سه الگوریتم مورد آزمایش.. 59
شکل (5-8) مقایسهی زمان اجرای ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش بدون زمان اجرای الگوریتم.. 59
شکل (5-9) مقایسهی میزان تداخل ماشینهای مجازی در سه الگوریتم مورد آزمایش.. 60
شکل (5-10) مقایسهی نسبت تجمیع سه الگوریتم مورد آزمایش با توجه به تعداد ماشینهای مجازی.. 60
فهرست جدولها
جدول (2-1) بهرهوری كارگزارها.. 11
جدول (5-1) مشخصات بستر سختافزاری مورد استفاده در آزمایشها 51
- مقدمه و كلیات تحقیق
- مقدمه
فناوری مجازیسازی به عنوان یک رکن اساسی در سیستمهای مبتنی بر پردازش ابری[1] و مراکز داده [2]مورد توجه ویژه میباشد. مفهوم مجازیسازی دارای قدمتی طولانی در دنیای رایانه است و سرآغاز آن به دهه 60 میلادی، برای استفادهی بهینه از توان رایانههای بزرگ[3] میرسد. با ظهور رایانههای شخصی ارزان قیمت این فناوری به فراموشی سپرده شد، ولی در آغاز قرن جاری به مدد پیشرفتهای قابل توجه در ساخت رایانههای توانمند، شبکههای با پهنای باند بالا و ابزارهای ذخیرهسازی مدرن این فناوری امکان ظهور مجدد یافته است. استفادهی بهینه از منابع کارگزارها[4] با تجمیع[5] سرویسها بر تعداد ماشین سختافزاری کمتر، کاهش هزینههای زیرساخت مانند مصرف برق و خنککنندگی، مدیریت بهتر و آسانتر كارگزارها، امکان مهاجرت[6] ماشینهای مجازی در حال اجرا به میزبانهای فیزیکی دیگر، ایجاد محیطهای سازگار با نرمافزارهای قدیمی، ایجاد محیطهای اجرایی[7] مجزا جهت نرمافزارهای نامطمئن[8] و یا تست و عیبیابی نرمافزارهای جدید از علتهای مورد توجه قرار گرفتن این فناوری میباشند. هسته اصلی محیط مجازی، یک میزبان نرمافزاری به نام ناظر ماشین مجازی[9] است. وظیفهی اصلی ناظر ماشین مجازی ایجاد و مدیریت منابع محیطهای اجرایی است. از آنجا که منابع موجود، محدود و مشترک میباشند، رقابت بر سر استفاده از آنها باعث ایجاد پدیدهای به نام تداخل بار کاری[10] میشود که تاثیر قابل توجهی بر کاهش کارایی ماشینهای مجازی میگذارد. در این میان نقش کلیدی ناظر ماشین مجازی این است که منابع موجود را به گونهای تسهیم[11] و زمانبندی نماید که کارایی ماشینهای مجازی تحت تاثیر قرار نگیرد.
[پنجشنبه 1399-08-08] [ 07:50:00 ق.ظ ]
|