بررسی اثر شوری بر صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک گندم |
فصل دوم
مروری بر پژوهشهای انجام شده
برای دیدن جزییات بیشتر و دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید
فصل دوم
2-1 اثر مخرب شوری
شوری زیاد خاك از جمله عوامل محدود كننده عملكرد محصولات در سرتاسر جهان به شمار میرود كه این مسئله بهخصوص در مناطق خشك و نیمهخشك به عنوان یكی از اساسیترین مشكلات بخش كشاورزی است (میونس[18]، 2002). شوری باعث چندین نوع خسارت از جمله جلوگیری از رشد، اغتشاش در متابولیسم و کاهش عملکرد و خصوصیات کیفی گیاه میگردد (دل آمور[19] و همکاران، 2000). طی بروز تنش شوری علاوه بر کاهش جذب آب، تجمع برخی از یونها در غلظت بالا در بافت گیاهان میتواند منجر به سمیت و یا عدم تعادل یونی شود. پایینتر بودن فعالیت یونهای غذایی در خاکهای شور، عدم تعادل عناصر غذایی را در گیاهان تحت تنش موجب میشود و در نتیجه ممکن است بینظمی تغذیهای در آنها تشدید شود (گارگ وگوپتا[20]، 1977). ممکن است شوری با تأثیر بر قابلیت استفاده از برخی عناصر، فرایند جذب، انتقال یا توزیع عناصر غذایی درون گیاه را دچار مشکل سازد و یا با غیرفعال نمودن نقش فیزیولوژیکی عنصر غذایی مصرف شده، منجر به افزایش ذاتی نیاز غذایی
یک مطلب دیگر :
گیاه گردد (ملکوتی و همایی[21]، 2005). گیاهان در چنین شرایطی میبایست عناصرغذایی مورد نیاز برای فرایندهای حیاتی خود را جذب کرده و تا حدی مانع ورود یونهای ناخواسته به اندامها وبافتهای هوایی شوند. شدت سمیت یونها برای گیاه، بستگی به نوع نمك غالب و محیط رشد و گونه گیاهی دارد. حیدری و همکاران (2007) بیان نمودند که به دلیل فراوانی و غالبیت دو یون Na+ و Cl– در خاک و آبهای شور از جذب بسیاری از عناصر پر مصرف و
Rauf.1
- Shewry
- Rajpar
- 4. Villegas
Miri.1
- 2. Rezvani Moghaddam and Koocheki
Quereshi.3
فرم در حال بارگذاری ...
[پنجشنبه 1399-08-08] [ 01:47:00 ب.ظ ]
|