مقدمه وهدف

مفاصل سبب ایجاد حداکثرپایداری در بدن در طی تحمل وزن وحرکت می باشند. تداخل در مکانیسم نرمال مفاصل سبب استئوآرتریت دردناک وعدم توانایی فیزیکی می شود. استئوآرتریت جمعیت بسیار زیادی از انسانها را درگیر نموده است و همچنین در دامپزشكی استئوآرتریت در اسب ها و حیوانات خانگی بسیار گزارش می شود و درمانهای مختلفی روی آنها انجام می‌گیرد كه هنوز با قاطعیت نمی توان درمان اختصاصی برای این موارد در نظر گرفت(50). استئوارتریت یك بیماری مزمن، دردناك و پیشرونده مفصلی است كه اغلب علت آن ناشناخته است اما ارتباط زیادی با سن دارد و در سنین میانسالی و بالاتر بیشتر دیده می­شود.در بررسی های اخیر مشخص شده که 10% سگ ها مبتلا به استئوارتریت هستند و 40% از گربه ها نیز از درد های مفصلی رنج می برند.آسیب­های ارتوپدی مانند بیماریهای تحلیل رونده و پیشرونده مثل

 (دیسپلازی مفصل لگن[1] ، دیسپلازی مفصل آرنج[2]، در رفتگی استخوان كشكك[3]) و ضربات فیزیكی به مفاصل مانند(شكستگی­ها و صدمات لیگامنتی مثل پارگی وتر صلیبی قدامی[4]) می توانند سبب ایجاد استئوارتریت یا تشدید آن شوند. عوامل دیگر مانند استعداد ژنتیكی بخصوص در نژادهایی كه عضلات سنگین­تری دارند مانند ژرمن شفرد، گولدن رتریور و….، چاقی، اختلالات هورمونی یا متابولیكی مانند (هموكروماتوسیس[5]، آكرومگالی[6])، اختلالات استخوان و مفصلی در زمان تولید و رسوب كریستال­های اوریك اسید در مفاصل را نیز باید مدنظر داشت(28).

در این بیماری معمول­ترین مفاصلی كه درگیر می­شوند مفاصل زانو،آرنج و لگن هستند اما در عین حال هر مفصلی می­تواند تحت تأثیر قرار بگیرد. از جمله اولین علائم­های هشداردهنده استئوارتریت می­توان ضعف ماهیچه­ای، سختی در راه رفتن و لنگش، استراحت بیش از حالت نرمال، لیسیدن یا گاز گرفتن مفصل، گرم و متورم بودن مفصل را نام برد كه این علائم خصوصا بعد از یك دوره استراحت و یا در هوای سرد بیشتر و شدیدتر دیده می­شوند(73).تشخیص این بیماری به طور معمول از طریق X-Ray صورت می­گیرد اما استفاده از روش­های دیگر نیز مانند تجزیه مایع مفصلی و ادرار نیز كمك­كننده میباشد. آمار نشان می­دهد كه 80%انسان ها  تا سن 65 سالگی علائم رادیوگرافی استئوآرتریت را نشان می­دهند در حالی كه تنها 65% از آنها دارای علائم بالینی بیماری هستند.

درمان­های انجام شده تا به امروز محدود به استفاده از داروهای ضد درد، داروهای ضد التهاب استروئیدی و غیراستروئیدی، استراحت مفصلی و در موارد پیشرفته

یک مطلب دیگر :

مقاله رایگان با موضوع سلسله‌مراتب، روش تحقیق، تکنیک AHP، تحلیل داده

 جراحی بوده است. اما هیچ یك از آنها به بهبودی كامل و ترمیم غضروف كمك شایانی نكرده است(50). پلاسمای غنی از پلاکت(PRP)[7] قسمتی از پلاسما با غلظت غنی از پلاكت ها می باشد. پلاكت ها دارای گرانولهای آلفا می باشند كه غنی از فاكتورهای رشد هستند و می توانند در ترمیم بافتی بسیار مؤثر باشند.PRPدرزمینه های مختلف ترمیم در جراحی ها استفاده شده است از جمله ترمیم استخوانی و نسوج نرم را با قرار دادن غلظت بالای پلاكت خودی در محل ضایعه سرعت بخشیده است.سادگی تهیه PRP و منافع ترمیمی آن امیدی برای بهبودی های سریع بافتی محسوب می شود.تابحال تحقیقات مختلفی در استفاده از PRP در سرعت بخشیدن به ترمیم های بافتی همانند تاندونها و لیگامنت ها انجام گرفته ولی در مورد نقش آن در ترمیم استئوآرتریت هنوز مطالعه ای انجام نشده است(76و77) .

بنابراین هدف از این بررسی ایجاد استئوآرتریت تجربی در خوکچه هندی  بعنوان حیوان مدل بصورت یكنواخت و یكسان بود و درمانهای كنترل شده در گروهدرمان بوسیله PRP خودی انجام گرفت تا تأثیر این نوع روش درمانی بر روی بهبودی مفاصل مبتلا به استئوآرتریت روشنگردد.

[1]-Hip Displasia

[2]-Elbow displasia

[3]-Patellar  laxation

[4]-Cranial Crutiate Ligament

[5]-Hemocromatosis