3-3-3- بررسی اثر مقدار فوتوکاتالیزگر بر فعالیت فوتوکاتالیزگری……45
3-3-4- بررسی اثر دوپه کردن عناصرلانتانیدی و فوتولیز بر فعالیت فوتوکاتالیزگری….47
3-3-5- بررسی اثر بارگذاری پلیاکسومتالاتها بر فعالیت فوتوکاتالیزگری….50
3-4- بررسی سنتیک واکنشهای فوتوکاتالیزگری…………………. 53
3-5- بازیابی فوتوکاتالیزگر…………………………………………… 59
3-6 – بررسی تخریب فوتوکاتالیزگری آمینو آزو بنزن (زرد آنیلین)…61
3-6-1- بررسی سنتیک واکنش تخریب فوتوکاتالیزگری آمینو آزو بنزن…..62
3-7- اکسایش سولفیدها …………………………………………..63
3-8- نتیجه گیری…………………………………………………….. 66
فهرست منابع ……………………………………………………….
چکیده:
در این پژوهـش، نانـو ذرات تیـتانیوم دیاکسـید دوپـه شـده با تعدادی از عناصر لانتانیدی (Pr, Nd, Sm, Eu, Tb) به روش سل-ژل تهیه گردیدند. یک سری از نانو کامپوزیتهای جدید شامل درصدهای جرمی مختلف از ترکیب پلیاکسومتالات (%30-10) K9(NH4)H2[(OCe)3(A-α-PW9O34)2]. 20H2O (PWCe) بارگذاری شده بر روی نانومواد دوپه شده با عناصر لانتانیدی مختلف با استفاده از روش ساده بارورسازی تهیه و به عنوان فوتوکاتالیزگرهایی موثر معرفی گردیدند. از روشهای مختلفی شامل طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی با وضوح بالا (FESEM)، الگو پراش پرتو X (XRD)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو X ( EDX) و طیف سنجی بازتاب نفوذی (DRS) جهت شناسایی و تعین خواص نانوفوتوکاتالیزگرهای تهیه شده استفاده گردید. با استفاده از فنون به کاربرده شده مشخص
شد که ترکیب PWCe با موفقیت بر روی نانوذرات TiO2 دوپه شده با عناصر لانتانیدی بار گذاری شده است و اندازه نانوکامپوزیتهای تهیه شده کمتر از nm 20 میباشد. همچنین معلوم شد عناصر لانتانیدی دوپه شده شکاف انرژی TiO2 را کاهش داده و باعث جابهجایی قابل ملاحظه جذب به سمت ناحیه مرئی شده اند. فعالیت فوتوکاتالیزگری این نانوکامپوزیتها در تخریب فوتوکاتالیزگری متیل اورانژ و آمینوآزوبنزن تحت نور UV مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلفی مانند درصد جرمی PWCe ، مقدار فوتوکاتالیزگر و pH محلول بررسی شد. نتایج نشان داد فعالیت فوتوکاتالیزگری نانوذرات TiO2 به طور قابل ملاحظه ایی با دوپه کردن عناصر لانتانیدی و حضور ترکیب PWCe افزایش مییابد. افزایش فعالیت فوتوکاتالیزگری با نهش ترکیب PWCe به تاثیر متقابل ترکیب PWCe و TiO2 به روی یکدیگر ربط داده میشود. مشخص شد که سنتیک واکنش تخریب فوتوکاتالیزگری متیل اورانژ و آمینو آزوبنزن از سنتیک ظاهری مرتبه اول پیروی میکند و کاتالیزگرها به راحتی جدا و بازیابی شدند.
فصل اول: بررسی منابع
1-1- مقدمه
بخش بزرگی از تركیبات آلی كه باعث ایجاد آلودگی در آبهای طبیعی میگردند، مواد رنگزای شیمیایی هستند كه به صورت صنعتی و خانگی مورد استفاده قرار میگیرند. از بین همه مواد رنگی، رنگهای آزو وسیعترین کاربرد را بهدلیل تنوع در ساختمان شیمیایی و تولید آسان دارا هستند. رنگهای آزو برای رنگی نمودن پلی آمیدها، پلیاسترها، آکریلیکها، پلیاولفینها و الیاف سلولز و نیز برای رنگی نمودن روغن جلا، پلاستیکها، جوهر چاپگر، لاستیک و لوازم آرایشی کاربرد دارند. بنابراین بهدلیل تنوع کاربرد این رنگها، وجود این ترکیبات در آلودگی پسابهای صنایع و محیط قابل انتظار است[6-1].
آزاد شدن این مواد در طبیعت، بزرگترین منبع آلودگی برای اکوسیستمهای طبیعی می باشد. مواد رنگزا در مقابل تخریب زیستی مقاوم بوده و نه تنها رنگ نامطلوبی به آب میدهند، بلكه در بعضی موارد خود تركیبات مضری بوده و ممکن است طی فرایندهای مختلف از قبیل هیدرولیز، اكسایش، یا واكنشهای شیمیایی دیگر كه در آب اتفاق میافتد، به آمینهای آروماتیک تبدیل می شوند که یکی از عوامل سرطانزا میباشند. حضور مواد رنگزای شیمیایی علاوه بر آنكه بر روی آلودگی منابع آبی تأثیر مـیگذارند، با مـتوقف كردن تولیـد اكسیژن و جـلوگیری از نفوذ خورشـید موجـب مـرگ مـوجودات زنـده و وارد آوردن صدمـات جـدی به محیـط زیسـت میگردند[9-7]. ترکیبات آلی که سبب بروز رنگ حقیقی میشوند ممکن است موجب افزایش نیاز کلر آب شده و درنهایت موجب کاهش اثر گذاری کلر بر آب به عنوان یک ماده گندزدا شود، شاید مهمتر از این محصولاتی باشد که در اثر ترکیب این مواد با کلر به وجود میآیند. كاربرد مواد رنگزا به علت توسعه صنعتی و تقاضای روزافزون، افزایش مییابد. امروزه حدود 10 هزار مادة رنگزا و رنگدانه در صنایع مختلف استفاده میگردد كه تولید سالانه آنها بالغ بر700 هزار تن بوده و حدود 50 درصد از آنها رنگهای
یک مطلب دیگر :
پست مهمان چیست و چه تأثیری بر سئوی سایت دارد؟
آزو می باشند. حدود 20 درصد رنگهای تولید شده در جهان در طی فرایندهای رنگرزی و پرداخت، هدر میروند و به صورت پساب وارد محیط زیست میشوند[12-10]. بنابراین لزوم حذف این آلایندهها ضروری به نظرمیرسد.
2-1- رنگ های آزو
این گروه از رنگها شامل بزرگترین و مهمترین دسته رنگها بوده، بهطور وسیعی مورد استفاده قرار میگیرند. مشخصترین ویژگی این رنگها داشتن یک یا چند گروه آزو است که بین دو قسمت آلی رنگ به عنوان پل عمل میکنند و حداقل یکی از این گروهها آروماتیک هستند. با گروه رنگزای آزو، میتوان طیف وسیعی از رنگها مثل زرد، قرمز، نارنجی، آبی، سبز، بنفش و سیاه را تهیه کرد. این رنگها را برحسب تعداد گروههای آزو بهصورت رنگ های مونو آزو ، دی آزو و پلیآزو طبقهبندی میکنند.
رنگهای منو آزو دارای یک گروه آزو بوده و از پر استفادهترین گروههای آزو هستند. این رنگها شامل رنگهای حلال مانند زرد آنیلین یا نارنجی سودان G که به عنوان حلال سایر رنگها بکار میروند، رنگهای بازی یا کاتیونی، رنگهای دندانهای و رنگهای دارای گروه اسیدی مانند رنگ معروف متیل اورانژ میباشند. در شکل 1-1 ساختار رنگ زرد آنیلین و متیل اورانژ نشان داده شده است.
تعداد رنگهای دیآزو محدود و اغلب غیر قابل حل در آب میباشند و از لحاظ کاربردی جز رنگهای اسیدی دندانهای و مستقیم محسوب میشوند. یکی از مهمترین این رنگها، اسید سیاه است. از مهمترین رنگهای تترا آزونیوم قرمز کنگو میباشد. این رنگها از فراوانترین رنگهای سیس آزو هستند و در بر گیرنده پیگمانها ، رنگهای مستقیم و همچنین تعدادی از رنگهای اسیدی و دندانهای هستند.
3-1- روش های حذف رنگ
در بعضی از کشورها، محدودیتهای بسیار شدیدی برای تخلیه پسابها وجود دارد که صنعت نساجی را به استفاده دوباره از آب تصفیه شده و توسعه دادن جانشینهایی برای مواد شیمیایی سمی، متعهد كرده است. مطالعات وسیعی برای حذف آلودگی فاضلابهای تولید شده توسط صنعت نساجی از طریق فرآیندهای شیمیایی، بیولوژیكی و بیوشیمیایی انجام شده است. فرآیندهای دیگری كه برای حذف فلزات سنگین و رنگ از پساب های آلوده به مواد رنگزا استفاده شده است شامل انعقاد ولختهسازی شیمیایی، جذب سطحی روی كربن فعال، ازن زنی، غشاهای اكسیداسیون كاتالیزی، فرآیندهای الكتروشیمیایی، تصفیه اكسیداسیونی شامل پراكسید هیدروژن، و… میباشد. روشهای بیولوژیکی رایج تخریب و رنگزدایی به دلیل وجود گروههای آروماتیک در رنگهای آزو ناکارآمد میباشند وتخریب به کندی صورت میگیرد. روشهای فیزیکی مانند استفاده از کربن فعال[1]، فیلترکردن[2] و اسمزمعکوس[3] و لختهسازی[4] پر هزینهاند بهعلاوه این روشها رنگها را تخریب نمیکنند و تنها آنها را از فازی به فاز دیگر انتقال میدهند. با اینحال تولید لجن مهمترین محدودیت این روشها است[16-13].
یكی از مهمترین این روشها، فرآیند های اكسیداسیون پیشرفته[5] میباشند، که شامل فرآیندهای شیمیایی، فتوشیمیایی و فوتوکاتالیزگری برای تولید رادیکال هیدروکسیل (OH.) است. رادیکال هیدروکسیل یک اکسنده بسیار قوی و غیر گزینشپذیر است که بسیاری از ترکیبات آلی به خصوص ترکیبات آلی غیر اشباع را میتواند اکسید کند. فرآیند تخریب فوتوکاتالیزگری رنگهای آزو در حضور تابش فرابنفش و یا نور مرئی، هوازی میگردد. مزیت دیگر این روش، اکسایش کامل ترکیب آلی مورد نظر به آب، کربن دیاکسید، و یا اسیدهای معدنی و عدم نیاز به فشار و دماهای بالا میباشد [19-17].
استفاده از نیمهرساناهایی مانند TiO2،ZnO ، CdS،Fe2O3 به عنوان فوتوکاتالیزگر برای تجزیه آلودگیهای آلی مورد توجه قرار گرفتهاند. به دلیل خواص نوری و الکتریکی، غیرسمی بودن، فعالیت کاتالیزگری بالا و پایداری شیمیایی نانوذرات تیتانیوم دی اکسید به عنوان یک فوتوکاتالیزگر رایج مورد استفاده قرار گرفته است[20].
4-1- معرفی فوتوکاتالیزگر
فوتوکاتالیزگرها به منظور حذف آلایندههایی که به وسیلهی فرایندهای زیستی حذف نمیشوند، سالهاست که در کشورهای صنعتی به کار میروند. فوتوکاتالیزگرها به طور عمده اکسیدهای جامد نیمه رسانا هستند که تحت تابش نور، با انرژی کافی فعال میشوند[23]. هزینه کمتر، واکنشهای سریعتر و شرایط واکنش ملایمتر از جمله مهمترین مزایای استفاده از فوتوکاتالیزگرها نسبت به سایر کاتالیزگرهاست. از جمله مزایای مهم دیگر این کاتالیزگرها میتوان به این ویژگی اشاره کرد که با استفاده از این کاتالیزگرها طیف وسیعی از آلودگیهای محیط زیستی آلی به دی اکسیدکربن و آب تبدیل می شود[30].
1-4-1- تاریخچه
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت