4-1 مقدمه. 18

4-2 معرفی روش  مورد استفاده 20

4-3  تشخیص و تعیین هویت فرکانس رادیو (RFID): 21

4-5  مکان یابی طرح و نقشه. 23

4-6 ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل داده ها 24

4-7 تجسم فکری.. 25

4-8  تشکیلات اقتصادی و تجاری.. 26

4-9 تسهیلات زندگی مثل آب، برق و. .. 27

4-10 موبایل.. 28

فصل 5: ارزیابی روش، فن، طرح پیشنهادی       32

5-1 مقدمه. 33

5-1-1 چهارچوب محسباتی توده ی Aneka. 33

5-2  تجزیه و تحلیل داده ی سنسور IOT (Saas) با استفاده از Aneka و مایکروسافت Azure. 35

5-3  چالش های باز شده و دستورالعمل های آینده 38

5-4  ساختار 40

5-5 درک بهره وری انرژی.. 40

5-6 سیاست و شبکه های قابل برنامه نویسی مجدد مطمئن.. 41

5-7 کیفیت خدمات.. 42

5-8 پروتکل جدید. 42

5-9 درک مشارکتی.. 43

5-10 استخراج معدن داده 44

5-11GIS مستقر بر تجسم فکری.. 44

5-12 توده ی محاسباتی.. 45

5-13 فعالیت های بین المللی.. 46

فصل 6: نتیجه گیری و کارهای آینده     48

6-1 نتیجه گیری.. 49

6-2 کارهای آینده 49

6-2-1 اینترنت اشیاء آتی.. 49

6-2-2 نمونه ای از امکانات آینده شرکت های  موفق در بازار تکنولوژی.. 50

یک مطلب دیگر :

6-2-2-1 Google Brilloسیستم عاملی برای اینترنت اشیا 50

6-2-2-2 برنامه ریزی گوگل برای معرفی سیستم عامل مخصوص اینترنت اشیا 50

6-2-2-3 هوآوی به زودی پلتفرم LiteOS برای اینترنت اشیا را با حجم ۱۰ کیلوبایت معرفی می کند. 51

6-2-2-4پلتفرم Artik از سامسونگ تلاش می کند تا اینترنت اشیا را هر چه زودتر فراگیر کند. 52

مراجع. 53

1 شرح مساله

وقتی صحبت از اتصال به میان می‌آید، بیشتر ما به رایانه، تبلت و گوشی هوشمند فکر می‌کنیم اما اینترنت اشیا جهانی را توصیف می‌کند که در آن همه چیز به صورت هوشمند به یکدیگر متصل می‌شوند و با هم ارتباط برقرار می‌کنند. به عبارت دیگر با اینترنت اشیا جهان فیزیکی به یک سیستم اطلاعاتی بزرگ تبدیل می‌شود.
اینترنت اشیا به اشیایی با هویت خاص و بازنمایی مجازی آنها در یک ساختار اینترنتی اطلاق می‌شود. این مفهوم در ابتدا از طریق پروژه‌های MIT و نشریات تحلیلی فراگیر شد. تشخیص اشیا معمولا به وسیله فرکانس رادیویی (RFID) پیش‌شرطی برای اینترنت اشیا تلقی می‌شود. اگر همه اشیای مردم در زندگی روزمره خود به ابزارهای شناسایی مجهز شوند می‌توان آنها را با کمک رایانه‌ها مدیریت و کنترل کرد. با برخی فناوری‌های دیگر هم مثل بارکدها، کدهای QR، سیستم NFC و digital watermarking می‌توان اشیا را برچسب‌گذاری کرد. تجهیز همه اشیا در جهان با ابزارهای هویتی کوچک می‌تواند زندگی روزمره را دگرگون کند. برای مثال، هیچ کسب و کاری دیگر ناگهان با موجودی صفر از محصولی مواجه نمی‌شود یا هیچ محصول ناقصی دیگر تولید نمی‌شود زیرا دست‌اندرکاران می‌توانند موجودی مواد مصرفی و محصولات لازم خود را از قبل هوشمندانه مدیریت کنند.

اینترنت اشیا (IOT) بسیاری از اهدافی که توسط ما احاطه شده است روی شبکه ها در یک شکل یا شکل دیگری خواهد بود. فرکانس تشخیص رادیو (RFID) و تکنولوژی های شبکه های حسگر برای مواجه شدن با این چالش جدید افزایش یافته اند. آنهم در سیستم های اطلاعاتی و ارتباطی که به طور نامعلوم و غیرمرئی در محیط اطراف ما قرار گرفته اند. این نتایج در نسل مقدار عظیمی از اطلاعات که باید به طور یکپارچه، کارآمد ذخیره و پردازش شوند و به راحتی در شکل قابل تفسیر ارائه شوند. این مدل شامل خدماتی است که در روش شبیه به اجراهای سنتی اجرا و تحویل داده شده اند. محاسبات انبوه می توانندیک زیرسازی مجازی برای آن محاسبات برنامه ای سودمند که ابزارهای بازبینی، دستگاههای ذخیره سازی، ابزارهای تجزیه و تحلیل و پایگاه های تجسم فکری و ایستگاه های پردازشگر هدف گیری کامل شده را تأمین کند. محاسبات انبوه پیشنهاد شده، خدمات پیوسته تأمین ذخیره برای بنگاه ها و تجارتها و کاربران برای دسترسی برنامه های کاربردی روی درخواست ها در هر مکان را فراهم کرده است. اتصال هوشمند با شبکه های موجود و محاسبه های آگاه سابق، با استفاده از شبکه های منبع یک بخش لازم اجرا و ضروری از IOT است. با رشد حضور Wi-Fi و دسترسی های اینترنت بی سیم (وایرلس) 4G-LTE انقلاب به سمت اطلاعات همه گیر و شبکه های ارتباطی در حال حاضر آشکار و مشهود است. اگرچه برای تصور اینترنت اشیاء که به طور موفقیت آمیزی پدیدار شده است. محاسبه ی نمونه ها نیازمند رفتن به آنسوی محاسبات سناریوهای تغییرپذیر سنتی است که از سبک های و تلفن های هوشمند استفاده می کند و اتصال هر روزه ی اهداف موجود را بیرون می دهد و یک هوش را درون محیط ما تعبیه می کنند.

فرآیند ارسال داده‌ها در فناوری اینترنت اشیاء نیازی به تعامل «انسان با انسان» یا «انسان با رایانه» نخواهد داشت و داده‌ها به صورت اتوماتیک و بر اساس تنظیمات انجام شده و در زمان‌های مشخص (معمولاً به‌صورت دائم و لحظه‌ای) ارسال می‌گردند. ظهور پدیده‌ی اینترنت اشیاء یکی از هزاران نتیجه‌ی گسترش اینترنت و البته توسعه‌ی فناوری‌های بیسیم[1] و سامانه‌های میکرو-الکترومکانیکی[2] است. به‌دلیل قابلیت‌های فراوانی که در تعاملات «ماشین با ماشین» در فناوری اینترنت اشیاء موجود است، این پدیده تا به امروز در بخش‌های‌ صنعت (به خصوص در انواع کارخانجات تولیدی)، انرژی و گاز کاربرد فراوانی داشته‌است. سایر محصولات هوشمند، محصولاتی که قابلیت‌ برقراری ارتباط «ماشین با ماشین» را دارند، از قبیل لیبل‌های هوشمند، کنتورهای هوشمند نیز از فناوری اینترنت اشیاء سود می‌برند.

با این‌‎که فعالیت در حوزه‌ی فناوری اینترنت اشیاء از اوایل دهه ۹۰ میلادی آغاز شد، اما اصطلاح “اینترنت اشیاء” را کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ ارائه کرد. جالب است بدانید یکی از توسعه‌دهندگان فناوری اینترنت اشیاء محقق و پژوهشگری ایرانی به نام رضا راجی است. آقای راجی یک کارآفرین سریالی، مشاور شرکت‌های نام‌دار و دانش‌آموخته‌ی مهندسی الکترونیک است و در منطقه‌ی خلیج سان‌فرانسیسکوی ایالات متحده سکونت دارد.