ارتباط بین دیسترس تنفسی مداوم و شدید و کدورت منتشر در گرافی قفسه صدری بیماران چالش تشخیصی در بیماران ریوی ایجاد کرده است. این ترکیب بالینی و رادیولوژیکی به علت دسته هتروژنی از اختلالات ریوی است. علاوه بر بیماری های بینابینی ریوی علل متعدد دیگری شامل علل عفونی، آسپیراسیون مزمن، بیماری های قلبی و بیماری های عروقی ریوی هستند که می توانند این چالش را ایجاد کنند (1, 2). تکنیک ها و روش های غیر تهاجمی می توانند بسیاری از این بیماری ها را از یکدیگر افتراق دهند. انواع روش های غیر تهاجمی شامل مدالیته های تصویربرداری، بررسی بیوشیمی و خون بیمار و سایر روش های پاراکیلینیک که هر یک به نوعی پازل

 تشخیصی بیماری را حل می کنند.

بیماری ریوی بینابینی کودکان شامل طیف وسیعی از اختلالات تنفسی نادر است که با موربیدیته و مورتالیته بالایی همراه است. شیوع بیماری ریوی بینابینی کودکان در مطالعه ای در انگلستان و ایرلند 3.6 مورد در هر 1.000.000 نفر تخمین زده شده است (3) و در مطالعه ای جدید در آلمان بروز 1.32 در 1.000.000 نفر گزارش شده است (4). به علاوه، Deutch و همکاران طبقه بندی جدیدی برای بیماری بینابینی ریه در کودکان بر طبق تجربه شان از نتایج 186 بیوپسی ریه در کودکان کوچکتر از 2 سال معرفی نموده اند (5).
بیماری بینابینی ریه اطفال، با وجود حداقل سه مورد از چهار مورد زیر و نبود اختلالات شناخته شده دیگر مشخص می شود:

یک مطلب دیگر :

• علائم تنفسی (سرفه، تنفس سریع، یا عدم تحمل فعالیت)
• نشانه ها (تاکی پنه در استراحت، کراکل، رتراکسیون، کلابینگ انگشتان، عدم رشد، نارسایی تنفسی)
• هیپوکسمی
• انفیلتراسیون منتشر ریوی در عکس رادیوگرافی یا سی تی اسکن قفسه سینه (6).