2-21 سطوح بهره وری
2-22 عوامل مؤثر بر بهره وری ملی
2-22-1 نیروی انسانی
2-22-2  تكنولوژی و سرمایه گذاری مالی
2-22-3 قوانین و مقررات دولت
2-23 بهره وری ، رضایتمندی و وفاداری مشتری
2-24 ارتباط بین بهره وری و كاهش قیمت
2-25 ارتباط بین بهره وری و كیفیت محصول
2-26 ارتباط بین بهره وری و احساس تعلق نسبت به سازمان
بخش سوم: پیشینه تحقیق
تحقیقات داخلی
تحقیقات خارجی

3-1 روش پژوهش

3-2 جامعه پژوهش
3-2-1 محیط پژوهش
3-2-2 نمونه پژوهش
3-3-3 حجم نمونه و روش محاسبه آن
3-4 ابزار گردآوری اطلاعات
3-5 روایی و پایایی ابزار
3-6 روش گردآوری اطلاعات
3-7 روش تجزیه و تحلیل داده­ها
3-9 محدودیت­های پژوهش
4-1 مقدمه
4-2  تجزیه و تحلیل داده ها با شاخص های آمار توصیفی
4-2-1 توصیف ویژگی های فردی
4-2-1-1 جنسیت
4-4-1-2 سن افراد
4-2-1-3 سطح تحصیلات
4-3 تجزیه و تحلیل آماری
5-1مقدمه
5-2 نتایج تحقیق
5-3 پیشنهادات

5-4 محدودیتها

یک مطلب دیگر :

5-4-1محدودیت تحقیق
5-5 پیشنهادات قابل تعمیم
5-6 نتایج
مقدمه
یکی از بارزترین خصوصیات عصر حاضر تغییرات و تحولات شگرف و مداومی است که در طرز تفکر ، ایدئولوژی، ارزشهای اجتماعی و بسیاری از پدیده های اجتماعی به چشم می خورد. تکنولوژی بطور مداوم با شتابی بی مانند در حال تحول و پیشرفت است. از این رو برای مدیران امروزی که در محیطی پویا و متحول کار می کنند بهره گیری از اندیشه های نوین در روشهای اثربخشی مدیریت برای سازمان و جامعه ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. به همین لحاظ مدیریت به مفهوم واقعی، نیازمند آگاهی، دانش، هوشیاری، قابلیت در حل و فصل مسائل پیچیده تکنولوژی ، فرهنگی و سنتها و قراردادهای اجتماعی مرتبط با سازمان است.(قنبری،1:1382)
در نیم قرن اخیر، شیوه های مدیریت و رهبری در نظام های آموزشی ، دستخوش تغییرات قابل ملاحظه ای شده است ، طرح نظرات و اندیشه های جدید و متفاوت ، از سوی صاحب نظران رشته های مدیریت  و آموزش از یک سو ، نیاز به بهبود عملکرد و نتایج آموزش و پرورش از سوی دیگر ، ضرورت و اهمیت تحول و دگرگونی تکنولوژی و مدیریت آموزشی را به مرور بر گردانندگان نظام های آموزشی، آشکار کرده است (علاقه بند ،1:1380).
در باب اهمیت و لزوم آموزش کارکنان صاحب نظران امر، نظرات بسیاری را ارائه داده اند . از جمله اینکه تیلور (بنیانگذار مکتب مدیریت علمی ) می گوید : کارکنان را باید بر اساس روشهای علمی انتخاب کرد و بر همین اساس آموزش داد تا برای انجام وظایفی که به عهده آنان محول شده است ، آماده شوند . نه اینکه خود مسئول انتخاب شغل و پرورش استعدادشان باشند. (طوسی ،43:1381).
ادوین فلیپو^[1]، در زمینه اهمیت و لزوم آموزش معتقد است که: علاوه بر سرعت جریان تغییرات علمی و فنی و استفاده صحیح از نیروی انسانی ، بهبود کمی و کیفی محصولات و خدمات ، جلوگیری از بروز حوادث ضمن کار، ایجاد ثبات سازمان و رعایت انعطاف در مسائل ضروری ، کاهش در نظارت و تقویت کارکنان و ایجاد غرور و حیثیت در آنان نیز از مواردی هستند که اهمیت و ضرورت آموزش را هرچه بیشتر تایید می کنند.
باید پذیرفت که بدون برخورداری از نظام مدیریت کارآمد ، جامعه نمی توان حتی مشکلات مربوط به زندگی روزمره مردم را حل نماید ، چه رسد به اینکه خواهد برای آینده دور برنامه ریزی کند (ساعتچی، 244:1380).
با توجه به تغییراتی که در جهان رخ می دهد و در راستای تطبیق با این تغییرات صاحبنظران به این فکر افتادند که به “آموزش و بهسازی منابع انسانی” بپردازند . در حقیقت آموزش ضمن خدمت در این دوران بهترین ابزار مدیران برای مقابله با این تغییرات به شمار می رفت . به همین منظور تصمیم بر این شد که،  به سرمایه گذاری های کلان روی انسانها بپردازند. این سرمایه گذاری ها به منظور آموزش نیروی انسانی بود . آموزش، با هدف ارتقاء كیفی سطح مهارت ، دانش و نگرش موجب توانمندی افراد در ایفای وظایف خود و كامیابی سازمان ، مورد استفاده قرار می گیرد. (خراسانی وهمکارانش، 40:1386)
در اینجا سازمانی موفق می شود که نیازهای آموزشی را شناسایی، وسایل مورد نیاز آموزش را فراهم، و در نهایت به ارزیابی تغییرات بپردازد.و این امر به منظور آگاهی و اطمینان از کیفیت نتایج و شایستگی افراد منتخب جهت آموزش حاصل می شود.( قلیچ لی، 52:1386)
با توجه به این واقعیت كه دانش بشری به سرعت در حال دگرگونی است ، می توان اینگونه نتیجه گرفت كه همه چیز به شدت در حال تغییر و تحول است . سازمانها بعنوان یك سیستم باز با محیط خود در تعامل قرار دارند و برای تداوم بقاء خود نیازمند پاسخگوئی به تغییرات محیطی هستند . سازمانهایی كه از مدیران آگاه و موفق بهره می گیرند ، ضرورت آموزش در سازمانها را بدرستی درك كرده اند و بهبود و توسعه منابع انسانی را یكی از الزامات سازمانی قلمداد می كنند توسعه و بهبود منابع انسانی سازمان مستلزم شناسایی نیازهای آموزشی متناسب با هر شغل برای كاركنان آن شغل می باشد . تبیین نیازهای آموزشی در واقع سنگ زیرین برنامه ریزی آموزشی متناسب با هر شغل برای كاركنان آن شغل می باشد . بی تردید خواسته هر نظام آموزشی فراگیری سریع و درك و فهم هر چه بهتر فراگیران از مطالب آموخته شده است . بطوریكه اگر فراگیران در پایان دوره آموزشی مطلب جدیدی نیاموخته باشند و یا در آموخته های آنها سازماندهی صورت نگرفته باشد در این صورت باید در سودمندی آن شك كرد.