هر روزه ۸۰۰۰ کودک به علت انجام ندادن واکسیناسیون، حدود ۷۰۰۰ کودک به علت کم آبی بدن ناشی از اسهال می میرند و حدود ۶۰۰۰ کودک به علت عفونت تنفسی به هلاکت می‌رسند و چنان چه وضع ‌به این ترتیب ادامه پیدا کند، در سال های آینده صد ها میلیون کودک جان خود را از دست می‌دهند و کودکانی هم که از چنگال این بیماری ها نجات پیدا می‌کنند مبتلا به سوء تغذیه و رشد ناکافی جسمی و روانی می‌شوند. در حالی که می توان از مرگ و میر کودکان و خسارت های ناشی از این بیماری ها با روش های بسیار ساده جلوگیری نمود(سازمان بهداشت جهانی ۱۳۸۷: ۸۷).

گزارشات اخیر سازمان بهداشت جهانی (۲۰۰۸)حاکی از این است که ۱۰ درصد بیماری های مرم جهان ناشی از دسترسی به آب سالم ‌و بهداشتی است .هر ساله در سرتاسر جهان ۵/۱ میلیون کودک به دلیل بیماری های ناشی از آب آلوده جان خود را از دست می‌دهند. (یونیسف۲۰۰۶). آمار حاکی از آن است که ۲/۱ میلیارد نفر (تقریبا۱ نفر از ۵ نفر) از بیماری های عفونی جان خود را از دست می‌دهند.حرکت به سوی تغییراتی در بهبود بهداشت منجر به کاهش ۳۰درصدی مرگ ومیر کودکان گردیده است (اسری و همکاران ۲۰۰۱) ومیزان شیوع بیماری ها را تا ۳۷ درصد کاهش داده است (بارترم و همکاران ۲۰۰۷).

در دسترس نبودن امکانات بهداشتی باعث به خطر افتادن سلامت افراد جامعه می‌گردد. دانش آموزان هر ساله ۴۴۳ میلیون روز از روزهای مدرسه را به دلیل بیماری های ناشی از آب آلوده از دست می‌دهند. علاوه بر آن یک تقسیم بندی جنسیتی مشخصی در دستیابی به آموزش وجود دارد.تعداد زیادی از ۱۲۱ میلیون کودکی که در مدرسه حضور پیدا نمی کنند دختر های دبستانی هستند.آن ها مجبورند که در کارها ی سخت خانه که آوردن آب یکی از آن ها‌ است همکاری کنند. وقتی دختر ها به سن بلوغ می‌رسند عدم دسترسی به بهداشت تبدیل به یک موضوع مهم فرهنگی سلامت افراد می‌گردد. بی سوادی یا سواد کم خانم ها معمولا منجر به خطر افتادن سلامت مادران باردار و کودکانشان می‌گردد. به طور کلی آموزش بهداشتی مدرسه محور می‌تواند بر کل جامعه تاثیر گذار باشد ومنجر به سلامت نسل بعدی نیز گردد(برسلین۲۰۰۸).

رعایت بهداشت باعث کاهش مرگ ومیر کودکان بر اثر اسهال وسوء تغذیه می‌گردد.بر اساس آمارها ۵۰ درصد سوء تغذیه ها بر اساس اسهال های مکرر وعفونتهای روده ای ناشی از آب آلوده،بهداشت نا مناسب یا نا کافی است. این آمار میتوان از مرگ ومیر ۸۶۰۰۰۰ کودک در سال جلوگیری کند(یوستن وهمکاران۲۰۰۸).سلامت،یک حق‌ است و دولت وظیفه دارد که به امر بهداشت و درمان‌ توجه نماید. از زمانی که ضرورت دولت رفاه موردتوجه،قبول و عمل قرار گرفته،در اکثر جوامع،وظایف دولت از حوزه اموری چون تأمین حقوقی و قضایی و حفظ و حراست از مرزهای کشور فراتر رفته و مسئولیت‌های‌ سنگینی در زمینه فرهنگ و آموزش،بهداشت و درمان و تأمین اجتماعی نیز بر دوش دولت‌ها قرار گرفته است.از طرفی،چون امروزه اکثر دولت‌ها در جهان،بسط و گسترش قسط و عدالت اقتصادی و اجتماعی را به عنوان‌ هدفی عمده موردتوجه قرار داده‌اند، در جهت فراهم کردن‌ خدمات تأمین اجتماعی و خدمات آموزشی و بهداشت و درمان مشارکت مؤثری دارند.

در این میان،بهداشت و درمان به عنوان یکی از نیازهای اساسی و حیاتی هر جامعه‌ای تلقی می‌شود،به نحوی که حکومت‌های‌ مختلف جهان،امروز از جمله موفقترین خدمات خود را بهینه‌سازی و ارائه مناسب خدمات بهداشتی و درمانی‌ می‌دانند.بدین لحاظ،هروقت در کشوری یا جامعه‌ای، مسئله بهداشت و درمان به درستی حل و فصل نشود،این‌ نقصان به عنوان یکی از نقاط ضعف دولت تلقی شده و از جمله عواملی است که سبب نارضایتی وسیع اجتماعی‌ می‌شود.بنابر دلایل فوق الذکر،مسئله بهداشت و درمان و نحوه ارائه اینگونه خدمات،توجه صاحب‌نظران، دولتمردان و سیاستگذاران را به خود جلب ‌کرده‌است.فقدان بهداشت به اقتصاد جامعه ضرر می زند چون عدم سلامت افراد باعث غیبت آن ها از سرکار ‌و مدرسه می‌گردد وهزینه وزمان رسیدگی ‌و مراقبت از این افراد را افزایش می‌دهد.بر طبق آمار سازمان ملل با کاهش دادن نصف تعداد افرادی که دسترسی به بهداشت ندارند می توان ۲/۳ میلیارد روز کاری را در سال افزایش داد.حمایت های بهداشتی جهانی خواهند توانست روزهای کاری را ۴ برابر کنند(هاتن وماهر ۲۰۰۴).

شرایط ضعیف اجتماعی اقتصادی در طول زندگی بر سلامتی تأثیرگذار است . افرادی که در طبقات پایین اجتماعی قرار گرفته اند حداقل دو برابر افرادی که در طبقات بالاتر هستند دچار بیماری جدی و مرگ زودرس می‌شوند . حتی در میان طیف کارکنان اداری ، آن دسته که از طبقه پایین تری برخوردارند بیشتر از کارکنان طبقه بالاتر از بیماری و مرگ زودرس در رنج می‌باشند . علل مادی و روانی اجتماعی از قبیل سرمایه کم خانواده ، تحصیلات پایین ، شغل نامطمئن ، زندگی در خانه های نامناسب در ایجاد این تفاوت ها سهم دارند که در نهایت اثرات آن ها منجر به بروز بیماری ها و یا مرگ زودرس می‌گردند . تحقیقات نشان می‌دهند که اثر بهداشت و درمان بر روی کاهش مرگ و میر،در ابتدای روند توسعه بالا است و سپس شروع به کاهش می‌کند،در حالی که اثر سایر متغیرها از جمله تحصیلات و درآمدافزایش می‌یابد.توجه به‌ بهداشت و درمان نیروی کار باعث افزایش کیفیت و کمیت‌ نیروی انسانی می‌شود،چرا که از یک طرف باعث کاهش‌ مرگ و میر می‌شود و از طرف دیگر،ساعات غیبت ناشی‌ از بیماری را کاهش داده و بهره وری نیروی کار را نیز افزایش می‌دهد.